┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ 🕎 سیمای یهود در قرآن کریم ➊ ۱. نفرت از مسلمانان: ﴿لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلَّذینَ آمَنُوا الْیهُودَ وَ الَّذینَ أَشْرَکُوا﴾ (اى پيامبر) يقيناً يهود و كسانى را كه شرك ورزيده‌اند، دشمن‌ترين مردم نسبت به مومنان خواهى يافت. ۲. اذیت و آزار مؤمنین: ﴿لَتُبْلَوُنَّ فی أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مِنَ الَّذینَ أَشْرَکُوا أَذًی کَثیرًا وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ اْلأُمُور﴾ (ای مؤمنان) بی‌تردید شما در مورد بذل اموال و جانهایتان آزمایش می‌شوید و (همچنین) از کسانی که پیش از شما به آنان کتاب (آسمانی) داده شده است [یهود و نصاری] و (نیز) از کسانی که شرک ورزیدند سخنان آزاردهنده بسیاری خواهید شنید؛ و (لی) اگر صبر کنید و تقوا پیشه سازید (شایسته‌تر است؛ زیرا) این (ایستادگی) حاکی از عزم استوار (شما) درکارهاست. ۳. خودشان را پسران و دوستان الله می‌دانند: ﴿وَ قالَتِ الْیهُودُ وَ النَّصاری نَحْنُ أَبْناءُ اللّهِ وَ أَحِبّاؤُهُ﴾ يهود و نصارى گفتند: "ما پسران و دوستان الله هستيم". ۴. سوء ادب به الله متعال: ﴿وَ قالَتِ الْیهُودُ یدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ﴾ و يهود (هنگام سختى و تنگدستى) گفتند: "دست الله (از خير و بخشش) بسته است". ۵. طغیان و سرکشی: ﴿وَ قَضَینا إِلی بَنی إِسْرائیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی اْلأَرْضِ مَرَّتَینِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبیرًا﴾ ۞ ﴿فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیکُمْ عِبادًا لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْدًا مَفْعُولاً﴾ و در کتاب (تورات) به بنی اسرائیل وحی کردیم که قطعاً دو بار در زمین فساد خواهید کرد و قطعاً سرکشی (و طغیان) بزرگی خواهید نمود ۞ پس هرگاه وعده نخستین از آن دو (بار )فرارسید گروهی از بندگان بسیار نیرومند (وپیکارجوی) خود را بر شما بر می‌انگیزیم تا میان خانه‌ها (یتان برای قتل و غارت شما) به جستجو در آیند؛ و این وعده‌ای انجام شدنی (و قطعی) بود. ۶. قساوت و سنگدلی: ﴿ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَهِی کَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً﴾ پس از آن، (باوجود اين معجزه بزرگ) دل‌هاى شما سخت شد؛ همچون سنگ، يا سخت‌تر. ۷. کفران نعمت: ﴿وَ إِذْ قُلْتُمْ یا مُوسی لَنْ نَصْبِرَ عَلی طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّکَ یخْرِجْ لَنا مِمّا تُنْبِتُ اْلأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها﴾ (و به يادآوريد) زمانى را كه گفتيد: "اى موسى، ما هرگز تابِ تحملِ يك (نوع) غذا را نداريم؛ از پروردگار خويش برای ما بخواه تا از روييدنی‌هاى زمين -از سبزی و خيار و گندم و عدس و پياز- برايمان بروياند". ۸. کشتار انبیاء: ﴿ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوا یکْفُرُونَ بِایاتِ اللّهِ وَ یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ الْحَقِّ﴾ چرا كه آنان به آيات الله كفر مى‌ورزيدند و پيامبران را به ناحق مى‌كشتند. ۹. فراموش کردن خدمات دیگران: ﴿وَ إِذْ قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیکُمْ إِذْ أَنْجاکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ وَ یذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ وَ یسْتَحْیونَ نِساءَکُمْ وَ فی ذلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظیمٌ﴾ و (ای پیامبر یاد کن از) هنگامی که موسی به قومش گفت: "نعمت الله را بر خود به یاد آورید آنگاه که شما را از (چنگال) فرعونیان نجات داد (همان کسانی) که بدترین (و خفت بارترین) عذاب را بر سرتان می‌آوردند: پسرانتان را می‌کشتند و زنانتان را (برای کنیزی) زنده می‌گذاشتند؛ و در این (امر) آزمایشی بزرگ از جانب پروردگارتان برای شما بود (تا شکیبایی‌تان را بیازماید)". ۱۰. اذیت و آزار پیشوا: ﴿وَ إِذْ قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنی وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنّی رَسُولُ اللّهِ إِلَیکُمْ﴾ و (اى پيامبر، به ياد آور) هنگامى را كه موسى به قومش گفت: "اى قوم من چرا به من آزار (واذيت) مى‌رسانيد درحالى كه مى‌دانيد بی‌گمان من فرستاده الله به سوى شما هستم؟" #یهود #غده_سرطانی 🕎 نقد یهودیت و مسیحیت ➺ @ChristianityandBible