افسوس که تکرار کرده‌ام فقط و از عمق جان نمی‌شناسمت چطور این‌همه بخشنده‌ای ای کریم؟‌ چرا تو بهترین دوست و همراهی حبیبم؟ برای پرورش من چه برنامه‌ای داری یارب؟‌ می‌خوانمت آنقدر که گره از ندانستن‌هایم بگشایی ای فتاح!!