#نهج‌البلاغه ، #حکمت ۱۳۵ 🔸مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً؛ مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الْإِجَابَةَ، وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَ مَنْ أُعْطِيَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ، وَ مَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيَادَةَ. 🔸امام(عليه السلام) فرمود: ڪسى كه توفيق چهار چيز پيدا ڪند از چهار چيز محروم نخواهد شد. ڪسى ڪه توفيق دعا يابد از اجابت محروم نمى‌گردد. ڪسى ڪه توفيق توبه پيدا ڪند از قبول آن محروم نمى‌گردد. ڪسى ڪه توفيق استغفار يابد از آمرزش محروم نمى‌شود. و ڪسى ڪه توفيق شڪرگزارے پيدا ڪند از فزونى نعمت محروم نخواهد شد.