روزى يكى از حاجیان در مدينه در گوشه ای خوابش برد . وقتى بيدار شد ، فکر کرد كه كيسه ی پول او را دزديده ‏اند .به راه افتاد . امام صادق(ع) را در حال نماز دید . ایشان را نشناخت و با امام درآويخت كه كيسه ی پول مرا تو برداشته‏ اى! امام كه وضع را چنين ديد، پرسيد : چقدر پول در كيسه داشتى؟ مرد پاسخ داد : هزار دينار . امام او را همراه خود به خانه برد و هزار دينار طلا وزن كرد و به او تحويل داد . مرد به خانه برگشت و اتفاقاً كيسه ی پولش پيدا شد . نزد امام آمد و پوزش خواست و پول را هم برگرداند . امام صادق ( ع ) از پس گرفتن پول خوددارى کردند و فرمودند : ما چيزى را كه بخشیدیم ، دیگر پس نمیگیریم! « ... قَالَ : شَيْ‌ءٌ خَرَجَ مِنْ يَدِي لَا يَعُودُ إِلَيَّ ... » مرد از اطرافيان پرسيد كه اين شخص كيست ؟ گفتند : كه او جعفر بن محمد عليهما السلام است .پس از آنكه امام را شناخت ، گفت : حقاً كه شخصى چون ایشان باید چنین رفتارى داشته باشد. 📙مناقب ابن شهر آشوب ، ج ۴ ، ص ۲۷۴ •✾📚 @Dastan 📚✾•