یکی از علمای بزرگ، در زمان قدیم در تخت فولاد ۱ خدمت امام زمان«ارواحنافداه» رسیده بود و از آن حضرت درخواست «علم اکسیر» کرده بود. (درحالیکه یاد گرفتن علوم غریبه حرام است و گفت و شنود و تعلیم و تعلّمش نیز حرام است)
من به جای آن ختمی به تو یاد میدهم که بهتر از اکسیر است.
بعد فرموده بودند: به پنج تن و امام زمان«ارواحنافداه» توسّل پیدا کن و در توسّلهایت بگو:
«یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا فاطِمَه یا صَاحِبَالزَّمان اَدْرِکنی وَ لا تُهْلِکْنی». ای محمّد، ای علی، ای فاطمه، ای حسن، ای حسین، ای صاحب الزمان، من را دریاب و کمک کن تا گمراه نشوم.
آن عالم نقل میکند: وقتی حضرت فرمودند:«ادرکنی»، به ذهنم خطور کرد که باید بفرمایند:«ادرکونی»، یعنی برای درخواست کمک از پنج نور مقدّس، باید فعل جمع به کار ببریم، پس چرا ایشان فعل مفرد به کار برده و میفرمایند: «ادرکنی و لاتهلکنی»؟! وقتی چنین تصوّری کردم، امام زمان«ارواحنافداه» تبسّم کردند و فرمودند: همین است که گفتم. برای اینکه واسطه فیض این عالم، فعلاً من هستم.
۱. ملاقاسمعلی رشتی (رحمت الله علیه)
📚الگو ایرانی
داستانهای قرآنی و مذهبی در ایتا👇
https://eitaa.com/Dastanqm
https://chat.whatsapp.com/DBHmX88VWwW9ouXNYPbmGT