داشتم خاکریز می زدم که آمد بالای لودر ، سلام کرد و کنارم نشست و مرتب توضیح می داد که کجا خاکریز بلندتر باشد و کجای خاکریز پایین تر و معلوم بود که خیلی وارد است . آتش دشمن که شدیدتر شد من را فرستاد پایین و خودش پشت بولدوزر نشست . مدتی که گذشت آمدند دنبالش و صدایش کردند و گفتند : " آقای رضوی بی سیم از فرماندهی " خشکم زد . خودش بود ، مهندس محمد تقی رضوی ، قائم مقام قرارگاه مهندسی خاتم الانبیاء جهاد ، همانی که همه بچه ها به اسم "آتقی" او را می شناختند .