📄 وصیت‌نامه این شهید عالی‌مقام سید ابوالفضل گلبيز: بسمه تعالی ✍️ به نام او که هستى را آفرید. انسان را آفرید و به او قدرت و اختیار و انتخاب داد و به نام او که زیبایى را آفرید، عشق را و معشوق را، عشق به بى‌نهایت را و معشوق بى‌منتهى را. عشق به عرفان را و معشوق عارف را. عشق به فطرت را و معشوق خاطر را و بالاخره عشق به خدا را و خداگونه شدن را. به نام معبودى که معشوق عاشقان است. به نام او که جان بر ما عطا کرد و خودش را خون‌بهاى عاشقان کرد. ستایش خدایى را که خدایى کردن فقط برازنده اوست. حمد و سپاس خدایى را که رداى بندگى کردن را بر تن ما کرد. از او می‌خواهیم که این لیاقت را از ما نگیرد و این همه از عنایات خداوند است و باز هم این لطفى است که خدا به این بنده گنه‌کار خود کرده و مرا در کنار سربازان امام زمانش قرار داد. سخن را کوتاه کنم چون زبان تمامى عالم قاصر از آن است که بتواند از الطاف خدا سخن گوید و من به عنوان یک مسلمان که لازم است پیش از مرگ وصیتى داشته باشد، چند کلامى را روى کاغذ مى‌آورم. همیشه پیرو خط امام باشید و سخنان او را جامه عمل بپوشانید و جبهه‌ها را گرم نگهدارید چرا که ما در حقیقت به جبهه احتیاج داریم و جبهه به ما نیازى ندارد. چون جبهه برای ما دانشگاه و محل آزمون الهی است و ما باید به دانشگاه برویم. اگر کسى می‌خواهد با خداى خود معامله کند باید به این دانشگاه پا نهد. معامله‌اى که ابدی است، نه پس داده می‌شود و نه پس گرفته می‌شود. از ملت ایران می‌خواهم که در برابر کمبودها مقاوم باشند و این را بدانند که این مقاومت‌ها اجرى آخرتى خواهد داشت . آری هر وقت که سخن از شهادت به میان مى‌آید گویى دلم پر مى‌گشاید و به سوى یار به پرواز در مى‌آید و به خود مى‌گویم که چه کنم؟ به کجا روم تا از این قفس رهایى پیدا کنم. آرى تنها جایى را که انتخاب می‌کنم، جبهه است و همیشه از خدا خواستم که توفیق جبهه آمدن را ازمن نگیرد. گرچه من لیاقت ندارم که در کنار سربازان آقا امام زمان(عج) باشم، اما بخشندگى خداوند بیش از این‌ها است و به همین امید به جبهه مى‌آیم بلکه خدا سعادت شهید شدن را به من بدهد. بار پروردگارا! تو خود خوب می‌دانى که تنها آرزوى من این است که بتوانم این سر و جان ناقابلم را در راه تو و براى اسلام تو فدا کنم و از تو می خواهم که این لیاقت را به من بدهى. اما چند سخن با پدر و مادر محترمم؛ پدرم و مادرم از شما می‌خواهم که اگر خداوند رحمان این توفیق را به من داد، براى من عزادارى نکنید و فقط براى مصائب امام حسین(ع) و اهل‌بیت(ع) عزادارى کنید و اشک بریزید. امیدوارم که پدرم و مادر عزیزم مرا حلال کنید؛ چون من فرزند خوبى براى شما نبودم و حق فرزندى را به جا نیاوردم. ا▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ ✍️ دست نوشته ها و نامه های شهید «سید ابوالفضل گلبیز» 👇👇👇👇