🌻 #سلام_بر_ابراهیم 🌻
والفجرمقدماتی2️⃣
راوے : علے نصراللہ
ابراهيم هنوز مشــغول بود و در ڪنار ڪانــال دوم بچہ ها را ڪمڪ مے ڪرد.
خيلے مواظب نيروها بود. چــون در اطراف ڪانالها پر از ميادين مين و موانع مختلف بود.
خبر رســيدن بہ ڪانال سوم، يعنے قرار گرفتن در ڪنار پاسگاہ هاے مرزے و شروع عمليات.
اما فرماندہ گردان، بچہ ها را نگہ داشــت وگفت: طبق آنچہ در نقشہ است، بايد بيشــتر راہ مے رفتيم، اما خيلے عجيبہ، هم زود رســيديم، هم از پاسگاهها
خبرے نيست!
تقريبًا همہ بچہ ها از ڪانال دوم عبور ڪردند. يڪدفعہ آســمان فڪہ مثل روز روشن شد!!
مثل اينڪہ دشمن با تمام قوا منتظر ما بودہ. بعد هم شروع بہ شليڪ ڪردند.
از خمپارہ و توپخانہ گرفتہ تا تيربارها ڪہ در دور دســت قرار داشت.
آنها از همہ طرف بہ سوے ما شليڪ ڪردند!
بچہ ها هیچڪارے نمے توانســتند انجام دهند. موانع خورشیدے و ميدانهاے مين، جلوے هر حرڪتے را گرفتہ بود.
تعداد ڪمے از بچہ ها وارد ڪانال ســوم شــدند. بســيارے از بچهها در ميان خاڪهاے رملے گير ڪردند. همہ بہ اين طرف و آن طرف مے رفتند.
بعضے از بچہ ها مے خواســتند باعبور از موانع خورشــيدے در داخل دشت سنگر بگيرند، اما با انفجار مين بہ شهادت رسيدند.
اطراف مســير پر از مين بود. ابراهيم اين را مے دانست، براي همين بہ سمت ڪانال سوم دويد و با فريادهايش اجازہ رفتن بہ اطراف را نمے داد.
همہ روے زمين خيز برداشتند. هيچ ڪارے نمے شد ڪرد.
توپخانہ عراق ڪاملا مے دانست ما از چہ محلے عبور مے ڪنيم! و دقيقًا همان مسير را مے زد.
همہ چيز بہ هم ريختہ بود. هر ڪس بہ سمتے مے دويد.
ديگر هيچ چيز قابل ڪنترل نبود. تنها جايے ڪہ امنيت بیشترے داشت داخل ڪانالها بود. در آن تاريڪے و شلوغے ابراهيم را گم ڪردم!
تا ڪانال سوم جلو رفتم، اما نمے شد كسے را پيدا ڪرد!
يكے از رفقا را ديدم
و پرسيدم: ابراهيم را نديدے!؟
گفت: چند دقيقہ پيش از اينجا رد شد.
همين طور اين طــرف و آن طرف مے رفتم. يكے از فرماندہ ها را ديدم.
من را شناخت و گفت: سريع برو توے معبر، بچہ هایے ڪہ توے راہ هستند بفرست عقب. اينجا توے اين ڪانال نہ جا هست نہ امنيت، برو و سريع برگرد.
طبق دســتور فرماندہ، بچہ هایے را ڪہ اطراف ڪانال دوم و توے مسير بودند ، آوردم عقب، حتے خيلے از مجروح ها را ڪنڪ ڪرديم و رسانديم عقب.
اين ڪار، دو سہ ساعتے طول ڪشيد. مے خواستم برگردم، اما بچہ هاے لشڪر گفتند: نمے شہ برگردے!
با تعجب پرسيدم: چرا؟!
گفتند: دستور عقبنشينے صادر شدہ، فايدہ ندارہ برے جلو. چون بچہ هاے ديگہ هم تا صبح برمے گردند.
ســاعتے بعد نماز صبح را خواندم. هوا در حال روشن شدن بود. خستہ بودم و نااميد.
از همہ بچہ هايے ڪہ برمے گشــتند سراغ ابراهيم را مے گرفتم. اما كسے خبرے نداشت.
دقایقے بعد مجتبے را ديدم. با چهرہ اے خاڪ آلود وخســتہ از ســمت خط برم گشت. با ناامیدے پرسيدم: مجتبے، ابراهيم رو نديدے!؟
همينطور ڪہ بہ سمت من مے آمد گفت: يڪ ساعت پيش با هم بوديم.
ُ با خوشحالے از جا پريدم، جلو آمدم وگفتم: خب، الان ڪجاست؟!
جواب داد: نمے دونم، بهش گفتم دســتور عقبنشينے صادر شدہ، گفتم تا هوا تاريڪہ بيا برگرديم عقب، هوا روشن بشہ هيچ ڪارے نمے تونيم انجام بديم.
اما ابراهيم گفت: بچہ ها توڪانالها هستند. من میرم پيش اونها، همہ با هم برمے گرديم.
مجتبے ادامہ داد: همين طورمہ با ابراهيم حرف میذزدم يج گردان از لشڪر عاشورا بہ سمت ما آمد.
ابراهيم سريع با فرماندہ آنها صحبت ڪرد و خبر عقبنشينے را داد.
من هم چون مسير را بلد بودم، با آنها فرستاد عقب.
خودش هم يڪ آرپيجے با چند تا گلولہ از آنها گرفت و رفت بہ سمت ڪانال. ديگہ از ابراهيم خبرے ندارم.
ســاعتے بعد ميثم لطيفے را ديدم. بہ همراہ تعــدادے از مجروحين بہ عقب برمیرگشت. بہ ڪمڪشان رفتم. از ميثم پرسيدم: چہ خبر!؟
گفت: من و اين بچہ هایے ڪہ مجروح هســتند جلوتــر از ڪانال، لاے تپہ ها افتادہ بوديم. ابرام هادے بہ داد ما رسيد.
يڪدفعہ سرجايم ايستادم. باتعجب گفتم: داش ابرام؟! خب بعدش چے شد!؟
گفت: بہ سختے ما رو جمع ڪرد. تو گرگ و ميش هوا ما رو آورد عقب.
توے راہ رسيديم بہ يڪ ڪانال، ڪف ڪانال پر از لجن و ... بود، عرض ڪانال هم زياد بود.
ابراهيم رفت دو تا برانڪارد آورد و با آنها چيزے شبيہ پل درست ڪرد! بعد هم ما را عبور داد و فرستاد عقب. خودش هم رفت جلو.
ســاعت دہ صبح، قرارگاہ لشــجر در فڪہ محل رفت و آمد فرماندهان بود.
خيلے ها میذگفتند چندين گردان در محاصرہ دشمن قرار گرفتہ اند!
┈•••••✾•••🌿🌸🌿•••✾•••••┈
☘️ @dehghan_amiri20 ☘️
┈•••••✾•••🌿🌸🌿•••✾•••••┈