🍃🔹سال‌های پایانی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران با فاجعه ضدبشری «حلبچه» و نسل کشی کُردها در جریان عملیات «اَنفال» در خاک کشور عراق از سوی صدام حسین، آنچنان پیوندی برقرار کرده است که سینه برگ‌های تاریخ را به خس‌خس و چشم جوامع بشری را به سوزش و ریزش اشک، نمناک می‌کند.
🔹جلّاد و مسئول اجرای این کشتارها کسی نبود جز، «علی حسن المجید» که به «علی انفال» و «علی شیمیایی» لقب گرفت. او پسر عموی صدام حسین رئیس جمهور اعدامی و دیکتاتور رژیم بعثی عراق بود که در مدت ۱۰۰ روز جان حدود ۱۸۳ هزار کُرد را که عمدتا هم زنان و کودکان بی‌گناه بودند در عملیاتی به نام «انفال»، گرفت.
💧مقدمه این جنایت ضد بشری با بمباران شیمیایی شهر «حلبچه» کردستان عراق در روز ۲۵ اسفندماه سال ۱۳۶۶ آغاز شد. علی شیمیایی ابتدا توأم با بمباران متعارف شهرهای ایران از جمله تهران، شهر حبلچه را هم مورد حمله قرار داد تا با شکسته شدن «در» و پنجره منازل این شهر، مردم دیگر نتوانند در برابر کاربرد سلاح نامتعارف شیمیایی از خود مقاومتی نشان دهند.
💧پس از بمباران شیمیایی شهر حلبچه،عراق در عملیاتی که آن را «انفال» می‌نامید در چند مرحله در یک بازه زمانی ۱۰۰ روزه دست به کشتار مردم بی‌گناه کُرد زد که براثر آن حدود ۱۸۳ هزار نفر از مردم و به خصوص زنان و کودکان را کشت. این عملیات در ابتدای سال ۱۹۸۸ از مرز گرمیان (یکی از مناطق کردستان در عراق) آغاز شد و مناطق «کرکوک»، «کفری»، «کلار»، «چَمچَمال»، «دوکان»، «سه دار»، «کوی» و... را طی کرد تا به منطقه «بادینان» رسید. اما انفال هشت مرحله بود. مرحله اول از این مرز که گفتم آغاز شد و مرحله هشتم هم در منطقه بادینان خاتمه پیدا کرد. پس از اینکه عراق به کویت لشکر کشی کرد دست از این جنایت برداشت چرا که دیگر به منفعتش نبود.
🍃🌷
🌹@arshian_helal313