🌷🌹🌷🌹🌷 ✍ محبت قلبی، این ارزش والا و اصیل انسانی، تنها زمانی به حقیقت و کمال خود می‌رسد که در حصار عفت و نجابت نگهداری شود. عفت، پاکی و خلوصی است که به محبت عمق می‌بخشد و آن را از سطحی‌نگری و شهوت‌زدگی دور می‌کند. نجابت نیز چراغی است که مسیر محبت را از خودخواهی و زیاده‌طلبی جدا کرده و آن را در جهت خیر، احترام و مسئولیت‌پذیری هدایت می‌کند. محبتی که این دو ویژگی را نداشته باشد، همچون هوسی زودگذر است که به جای بنای پل‌های ارتباطی مستحکم، راهی به سوی سقوط و جدایی باز می‌کند. چنین محبتی به سرعت می‌آید و به همان سرعت نیز می‌رود، و اغلب در پی خود چیزی جز تلخی جدایی، فراموشی، یا حتی دشمنی بر جای نمی‌گذارد. پس اگر قلبی لبریز از محبت داریم، باید مراقب باشیم که این محبت در مسیر درستی قرار گیرد؛ زیرا محبت بی‌مهار، نه‌تنها مایه‌ی شادی نمی‌شود، بلکه می‌تواند به اندوه و پشیمانی نیز منجر شود. محبت راستین، محبتی است که با مسئولیت، وفاداری و حفظ حریم‌ها شکوفا شود و به گلستانی تبدیل گردد که هم خود از آن بهره بگیریم و هم دیگران را از عطر خوش آن بهره‌مند سازیم. شب و روزگارتان بانام ویاد خدا خوش باد 🤲 ‎‌‌‎‌‌‍‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌ اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🌺 التماس دعا! @Devotees_of_Mahdi_313