در خصوص بند چهارم مطلبی که نوشتم عارضم خدمت شما بزرگواران و یاوران مهدوی که مشکل جامعه امروزی ما با دهه هشتادی و نودی در این هست که ما دهه پنجاهی و شصتی دهه تصوری هستم و دهه هشتادی و نودی نسل تصویری هست . یعنی دهه فوق اگر مطلب دریافتی چاشنی تصویری و تفهیمی نداشته باشه قبول نمیکنه . بطور مثال وقتی ماها بچه بودیم و پدر و مادر می‌گفت که اگه شلوغ کنی به اژدها میگم می اد. مای بیچاره تا یک هفته به فکر اینکه اژدها میاد ما را میخوره شب هم نمیتونستیم بخوابیم ولی مگه دهه هشتادی و نودی را با اژدها که هیچ با خود گرگ هم میشه ترسوند. بخاطر همین میگم که باید چاشنی تصویری و تفهیمی داشته باشد.