بند 8️⃣ اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ ذَنْبٍ قَدَّمْتُ إِلَيْكَ فِيهِ تَوْبَتِي ثُمَّ وَاجَهْتُ بِتَكَرُّمِ قَسَمِي بِكَ وَ أَشْهَدْتُ عَلَى نَفْسِي بِذَلِكَ أَوْلِيَاءَكَ مِنْ عِبَادِكَ أَنِّي غَيْرُ عَائِدٍ إِلَى مَعْصِيَتِكَ فَلَمَّا قَصَدَنِي بِكَيْدِهِ الشَّيْطَانُ وَ مَالَ بِي إِلَيْهِالْخِذْلَانُ وَ دَعَتْنِي نَفْسِي إِلَى الْعِصْيَانِ اِسْتَتَرْتُ حَيَاءً مِن ْعِبَادِكَ جُرْأَةً مِنِّي عَلَيْكَ وَ أَنَا أَعْلَمُ أَنَّهُ لَا یُکِنُّنی مِنْكَ سِتْرٌ وَ لَا بَابٌ وَ لَا يَحْجُبُ نَظَرَكَ إِلَيَّ حِجَابٌ فَخَالَفْتُكَ فِي الْمَعْصِيَةِ إِلَى مَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ ثُمَّ كَشَفْتَ السِّتْرَ عَنِّي وَ سَاوَيْتُ أَوْلِيَاءَكَ كَأَنِّي لَمْ اَزَلْ طَائِعا ًوَ إِلَى أَمْرِكَ مُسَارِعاً وَ مِنْ وَعِيدِكَ فَازِعاً فَلَبَسْتُ عَلَى عِبَادِكَ وَ لَا يَعْرِفُ بِسِيرَتِي غَيْرُكَ فَلَمْ تَسِمْنی بِغَيْرِ سِمَتِهِمْ بَلْ أَسْبَغْتَ عَلَيَّ مِثْلَ نِعَمِهِمْ ثُمَّ فَضَّلْتَنِي فِي ذَلِكَ عَلَيْهِمْ حَتَّى کانَ فِي دَرَجَتِهِمْ وَ مَا ذَلِكَ إِلَّابِحِلْمِكَ وَ فَضْلِ نِعْمَتِكَ فَلَكَ الْحَمْدُ مَوْلَايَ فَأَسْأَلُكَ يَااللَّهُ كَمَا سَتَرْتَهُ عَلَيَّ فِي الدُّنْيَا أَنْ لَا تَفْضَحَنِي بِهِ فِي الْقِيَامَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ترجمه🔽 بارخدایا! از تو آمرزش می‌طلبم از هر گناهی ڪه در آن توبه خویش را تقدیم به تو ڪردم، سپس با ڪرامت و قسم یاد ڪردنم به تو و اولیاءت مواجه شدم. تو را از میان بندگان بر خود شاهد گرفتم ڪه دیگر به سوے معصیت باز نمی‌گردم، ولی آنگاه ڪه شیطان با کید و حیله‌اش مرا هدف گرفت و خواری و بیچارگیم مرا به سوے آن ڪشانید و نفسم مرا به سمت آن معصیت خواند، خود را به جهت حیا از بندگانت مخفی ساختم و این از گستاخی من نسبت به تو بود در حالی ڪه می‌دانم هیچ پرده و بابی مرا از تو پنهان نمی‌کند و هیچ حجابی نظر تو را از من نمی‌پوشاند. پس تو را مخالفت ڪردم و به آنچه مرا از آن نهی ڪرده بودے مبادرت ورزیدم. سپس پرده را ڪنار زده و خود را با اولیاءت قرار دادم، گویا همیشه مطیع تو و به سوے اوامرت شتابان و از تهدیدهایت هراسان بوده‌ام. ظاهرم را آن‌گونه آراستم ڪه بر بندگانم مشتبه شد،در حالی ڪه غیر از تو از درون من آگاه نبود. تو نیز مرا جز آن‌گونه که آنها مرا می‌شناختند معرفی نڪردے، بلڪه حتی نعمت‌هایی را ڪه به آنها می‌دادے به من هم عطا ڪردے. سپس مرا به آنها برترے دادے، گویا نزد تو هم‌رتبه آنها هستم اینها همه نیست مگر به واسطه حلم و بردبارے تو و نعمت فراوان تو بر من. پس حمد و سپاس از آن توست اے مولاے من! از تو درخواست می‌ڪنم اے خدا! همان‌طورے ڪه این‌گونه گناه را در دنیا مستور و پنهان ساختی، در قیامت نیز مرا رسوا نڪنی اے بهترین رحم‌ڪنندگان