#شعر من مدتی است مزرعه ای خشک و خالی ام هر چند از تبار جنگل و از نسل شالی ام گاهی شبیه بغض گدوکم , سِتَروَنم ابری که روی دشت پر از خشکسالی ام در من مترسکی است که عمری ندیده ام حتی پرنده پر بزند در حوالی ام با خون دل همیشه تنم سبز میشود سبزم اصالتا ...که بدانی شمالی ام با آنکه کلبه ای ته جنگل کنار ده با آنکه نخ نما شده گلهای قالی ام اما به چشم تو ای سرزمین درد باغ بهشتم و باب المعالی ام ایران ، فدای تشنگی ات باز هم بیا کامی بگیر از خزرم از زلالی ام گاهی بیا و خستگی ات را به من بده من روزهای آخر هر هفته عالی ام #احمد_اسفندیار 🌸بسیار عالی استاد ارزشمند ،قلمت باشکوه ✅آیدی کانال در شبکه ایتا EItaa.com/Didebandime ✅آیدی کانال در اینستاگرام https://instagram.com/didebandime?utm_medium=copy_link