💢شیرینی‌ای برای همهٔ نسل‌ها 🔺«حلوا لُوز» در قدیمِ دماوند بیشتر از هر شیرینی‌ محلی دیگری، خاص و البته محبوب به شمار می‌رفت؛ طوری که اهالی اگر می‌خواستند برای مهمانانشان سنگ‌تمام بگذارند، با حلوا لوزِ حاصل هنرِ دستِ خودشان از آنها پذیرایی می‌کردند. این شیرینی خاص که ترکیبی است از موادی مثل عسل، گردو، آرد برنج، زعفران و هل، در گذشته البته تا حدی اعیانی هم به شمار می‌رفت؛ آن‌قدر که خیلی از خانواده‌ها فقط سالی یک بار و آن هم در ایام عید تجربهٔ تهیه کردن و چشیدن طعمش را از سر می‌گذراندند. برای همین بود که شب عید که می‌شد، صدای کوبیدن هاون برای تهیه حلوا، صدای مشترک خیلی از خانه‌های شهر بود. 🔺از خوش‌اقبالی ماست که حلوا لوز تا حد زیادی از آفت گذر زمان و تغییر نسل‌ها و ذائقه‌ها در امان مانده و برخلاف برخی دیگر از خوردنی‌های قدیمی دماوند، مهجور نشده است. گرچه شاید خیلی وقت‌ها دیگر عطر و طعم حلواهای قدیم را نداشته باشد اما هنوز هم حلوا لوز خانگی بین اهالی جایگاهی خاص دارد؛ خوردنی سالمی که حاصل ذوق و هنر و طبع گذشتگانمان است و باید آن را به چشم یک میراث ببینیم و قدر بدانیمش. ✅آیدی کانال در شبکه ایتا EItaa.com/Didebandime ✅آیدی کانال در اینستاگرام https://instagram.com/didebandime?utm_medium=copy_link