صدای لا اله الا اللّه فرشتگان بلند به گوش می‌رسد و افلاکیان هم ‌صدا با زمینیان شده‌اند تا تابوت خورشید پنجم را به بقیع سراسر مظلومیت برسانند.  هم او که نامش محمّد بود، کنیه اش ابوجعفر و لقبش باقر... آری، باقرالعلوم همان شکافنده مخزن علم! که زمین توان آن همه دانش را نداشت و در پذیرشش بخل ورزید!   او که فرزند زین‌ العابدین بود و شاهد عشق و ولایت مداری؛ دلش یادگاری بود از عاشقانه های کربلا و ما رأیت الا جمیلای زینب (س)!  با اینکه وارث دردهای پر زخم کربلا بود و داعیه‌ دار مظلومیّت سرهای بریده ‌ای که از سیاه دلی یزید، به نیزه رفته بود؛ دلش شکسته از جهلی بود که یارای علم، حلم و بردباری اش را نداشت!  او که به زیبایی علم لدنی‏ اش، بیدارکننده خاکیان بود و رسایی خطبه‏ هایش لرزه بر اندام دشمنانش می ‏انداخت که تاب وجود پر مهرش را نداشتند.  باقرالعلوم بود و گسترش‏ دهنده و شکافنده دانش اما امشب زمین و آسمان از غم فراقش شکافته میشود و اندوه می پراکند.  حتی زمین، سوگوار است، اما بقیع با همه غربتش آغوش گشوده تا این مروارید تسبیح نبوی را به آرامش برساند.  آن امام همام در شهر مدینه در سال ۵۷ قمریمتولد شدند و در سال ۱۱۴ به شهادت رسیدند .  مادر بزرگوارشان دختر امام حسن (ع) بود و پدرش فرزند امام حسین (ع)؛ بنابراین آن حضرت هم فرزند امام حسن (ع) به شمار می روند و هم فرزند امام حسین( ع).  شهادتش بر رهروان راستین تسلیت باد .