می دونید چرا از شهادت عزیزانی مثل سید حسن نصرالله اینقدر مستأصل می‌شیم؟ چون تماشاگریم؛ میگیم حالا که ایشون شهید شد بعدش چی میشه، کی دیگه هست که جای اون باشه تا با بودنش خیالمون راحت بشه اگر به جای تماشاگر بودن، جهادگر باشیم و خودمون رزمنده وسط میدون باشیم، وقتی یکی از ما شهید میشه ما نمی‌شینیم غر بزنیم، بلکه بار بیشتری رو دوش خودمون حس می‌کنیم و جدی‌تر دست به کار می‌شیم. باید هم جنگ و جهادی که درگیرش هستیم رو بفهمیم و هم نقش خودمون رو توش پیدا کنیم؛ می‌پرسید چطور؟ بنظرم باید ببینیم کدوم حرف آقا رو ما میتونیم برداریم، بیفتیم دنبال همون. ⬅️ ابلاغ بیّن 👇 https://eitaa.com/joinchat/1657930146C84cf4c7dca