و اين قرينه اي ديگر است كه مي رساند مراد از «روح الله» در اين روايت اسم شخص است. آيه الله اديب در جاي ديگر گفته است: زماني كه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به ديدار امام رفتم در چهره نوراني امام هيبت و عظمت خاصي را ديدم و در اين حالت بود كه اين شعر را گفتم (چند بيت از آن قصيده غرا): خم ابروي خميني خم خمخانه شكست پي پيمانه حق، جرعه و پيمانه شكست خاك ايران همه چون صفحه شطرنجي بود مات شده شاه و همه تخته شاهانه شكست لا به لا كشور ما لانه جاسوسي بود «لا» شد اين لانه و هم صاحب آن لانه شكست پاي مردان همه بودي زپي دانه به دام دست غيب آمد و هم دام و هم اين دانه شكست دست دزدان پي دزدي همه بر شانه شاه دست حق، دست ز دزدان و ز سر شانه شكست بود اين خانه همه پايگه بيگانه صاحب خانه ز من پايه بيگانه شكست مكر بر توطئه كردند به روز و مه و سال مكر روزانه و ماهانه و سالانه شكست پي نويس ها: 1- بحارالانوار علامه مجلسي ج 5 ص 139 چاپ مؤسسه الوفاء بيروت 2- تفسير الميزان ج 26 ص 250 به نقل از درالمنثور سيوطي. 3- منظور از فارس در آن زمان مجموعه ايران بوده است. + نوشته شده در پنجشنبه سیزدهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت ۷:۲۴ ب.ظ توسط منتظِر  | 4 نظر صبح ظهور می آید ... صدای پای سواری ز دور می آید ... تقدیم به پیشگاه سرور عالمیان و منجی بشریت، مهدی موعود (عج).