🌹خاطرات_امیر_المومنین_علیه_السلام ✍🏻 بازنویسی تاریخ زندگی امیرمؤمنان علی (علیه السلام) به صورت داستانی از زبان ایشان 📃 قسمت صد و نهم ❇️ مکاتبات با معاویه معاویه دو نامه توسط فرستادگانش؛ ابومسلم خولانی و ابو امامه باهلی، برای من فرستاد و من پاسخ آنها را برای او نوشتم. ❇️ مردم را به موج دریای جهالت خود سپردی! [ برای اتمام حجت بیشتر، نامه دیگری به معاویه نوشتم و او را موعظه کردم: ] از بنده خدا علی امیرالمومنین به معاویه‌بن‌ابی‌سفیان 🔻اما بعد، همانا دنیا محل تجارتی است که سود و زیانش در آخرت آشکار خواهد شد. پس خوشبخت کسی است که دستاوردش از دنیا، اعمال نیکو باشد و واقعیت دنیا را ببیند و به اندازه ارزش دنیا به آن توجه کند. من با وجود اطلاعی که از عاقبت تو دارم و سرنوشت قطعی تو را می‌دانم که قابل تغییر نیست، تو را نصیحت می‌کنم؛ زیرا خداوند از عالمان پیمان گرفته است امانتداری کرده و گمراه و ره‌یافته را ارشاد کنند. اکنون از خدا بترس و تقوا را رعایت کن و از کسانی مباش که برای خداوند عظمتی قائل نیستند و عذاب الهی بر آنان قطعی شده است، که خداوند در کمین ستمگران است. توجه کن که به زودی دنیای تو به پایان می‌رسد و بسیار زود، حسرت جایگزین آن خواهد شد. پس حال که پای در کهن‌سالی گذاشته‌ای و عمرت رو به پایان است، از گمراهی و انحراف فاصله بگیر، که وضعیت تو امروز مانند لباس کهنه‌ای است که هر طرف آن را وصله کنند، طرف دیگرش پاره می‌شود. 🔻بسیاری از مردم را به هلاکت کشاندی و با گمراهی خود فریبشان دادی و به موج دریای جهالت خود سپردی تا آنکه ظلمتِ گمراهی آنان را فرا گرفت، در تلاطم شبهه‌ها غوطه‌ور شدند، از راه حق به بیراهه افتادند، چونان کسی که بر روی پاشنه خود بچرخد، به عقب بازگشتند و به دوران جاهلیت گذشتگانشان روی آوردند و به ویژگی‌های جاهلی نیاکان خویش بالیدند؛ جز اندکی از اهل بصیرت که وقتی تو را شناختند، مسیر خود را تغییر دادند و از تو جدا شدند و به جای یاری تو، به سوی خدا گریختند؛ زیرا متوجه شدند که تو ایشان را به کاری صعب وا‌می‌داری و از راه راست منحرف می‌سازی. 🔻پس ای معاویه، در دل از خدا بترس و اختیار خویش را از کف شیطان درآور؛ زیرا دنیا از تو بریده و آخرت به تو نزدیک شده است. والسلام. [ معاویه در پاسخ من نوشت: از معاویه فرزند ابوسفیان به علی فرزند ابوطالب 🔻اما بعد، نامه تو را ملاحظه کردم. معلوم شد که جز غوطه‌ور شدن در فتنه‌ها قصد دیگری نداری. من یقین دارم که اجل، تو را به همان جایی می‌کشاند که محل قطعی مرگت است؛ پس هر چه می‌توانی بر گمراهی خویش بیفزا که از مدت‌ها پیش عقل خویش را سبک و خود را مشغول آرزوهایی ساخته‌ای که دست‌نیافتنی است و بر ضدّ کسانی اقدام کردی که خیر تو را می‌خواستند و البته عاقبت نیکو نیز برای غیر تو رقم خورد و فقط بار سنگین خطا‌هایت بر دوش تو باقی ماند. والسلام. ] 📚منابع: ۱. شرح نهج البلاغه، ج۱۶،ص۱۳۳ ۲. نهج البلاغه، نامه ۳۲ 📗 علی علیه السلام از زبان علی علیه السلام ↩️ ادامه دارد...