"با آل علی هر که در افتاد، برافتاد" ديشب به سرم باز هواي دگر افتاد          در خواب مرا سوي خراسان گذر افتاد چشمم به ضريحِ شَهِ والا گهر افتاد          اين شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد! اين قبرِ غَريب الغُربا خسرو طوس است          اين قبرِمُغيث الضُّعفا شَمس شُموس است خاكِ درِ او، مرجعِ ارواح و نفوس است           بايد ز رَهِ صدق، بر اين خا ك  در افتاد با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد! اين روضه ي پر نور، به جنّت زده پهلو          مغز مَلَك از عطر نسيمش شده خوشبو بشنيد  نسيم سحري رايحه ی او           كز بوي بهشتيش، چنين بي خبر  افتاد با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد! حورانِ بهشتي  زده اند، در حرمش صف          خِيلِ مَلَك از نور، طَبَق ها  همه بر كف شاهان به ادب در حرمش گشته مُشرّف          اينجاست كه تاج از سر هر تاجوَر افتاد با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد! اولاد علی شافع یوم عرصاتند        داراي مقامات رَفيعُ الدَّرَجاتند در روز قيامت همه اسباب نجاتند          اي واي بر آن كس كه به اين دَرّه در افتاد با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد ! کام و دهن از نام علی یافت حَلاوت     گل در چمن از نام علی یافت طَراوت هر کس که به این سلسله بنمود عَداوت     در روز جزا، جایگهَش در سَقَر افتاد با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد! هر کس که به این سلسله ی پاک جفا کرد     بد کرد، نفهمید، غلط کرد، خطا کرد دیدی که یزید از ستم و کینه چه ها کرد     آخر به دَرَک رفت و به روحش شَرَر افتاد #همه_خادم_الرضاییم      @Emam_kh