حضرت محمد (صلوات الله) در زمان بعثت، چهل سال داشت و در مکه زندگی می‌کرد. 27 ماه رجب است،​13 سال پیش از هجرت است و پنج سال از نظر ذکری کعبه می گذرد، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) بی تاب از حرارت تکلیم، از قلّه «نبوت» باز می گردد. اینک ندای «اقرأ باسم ربک الذی خلق» در جانِ روشن پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) طنین انداخته است. قرآن، بر قلب مبارک پیامبری نازل می شود که امین وحی است و دلسوز مؤمنان... مردی از نسل ابراهیم به پیامبری مبعوث می شود تا دیگر بار کعبه را از آلایش بتها پاک کند. پیامبری می آید تا تجلی رحمتِ خداوند باشد... @Emam_kh