عنه عليه السلام  اُذكُرْ مَع كُلِّ لَذَّةٍ زَوالَها ، و معَ كُلِّ نِعمَةٍ انتِقالَها ، و مَع كُلِّ بَلِيَّةٍ كَشفَها ؛ فإنّ ذلكَ أبقى للنِّعمَةِ، و أنفى لِلشَّهوَةِ، و أذهَبُ لِلبَطَرِ، و أقرَبُ إلَى الفَرَجِ ، و أجدَرُ بكَشفِ الغُمَّةِ و دَرْكِ المَأمولِ .; امام على عليه السلام  با هر لذّتى به سر آمدن آن را به ياد آر و با هر نعمتى از كف رفتن آن را و با هر گرفتارى و بلايى برطرف شدن آن را؛ زيرا اين يادآورى، در پايندگى نعمت و زدودن شهوت و از بين بردن گردنكشى مؤثّرتر است و به گشايش نزديكتر و در برطرف ساختن غم و اندوه و رسيدن به آرزو سزاوارتر.; . غرر الحكم : 2449.