┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ 1️⃣ «مناجات»؛ همان سخن گفتن در سرّ است با کسی که دارای جایگاه والا و ویژه باشد. یعنی؛ نجوای عاشق با محبوب خود. 📚 الفروق في اللغة ؛ ص54 2️⃣ پیامبر اکرم (ص) با حضرت علی (ع) بسیار نجوا می‌کرد. روزی در طائف این رازگویی او به درازا کشید! ابوبکر آن را برنتابید، زبان به اعتراض گشوده و گفت: رازگویی او با پسر عمویش طولانی شد! او تصور می‌کرد که این مناجات به خاطر عشق زمینی ناشی از قرابت نسبی است. پیامبر اکرم (ص) در پاسخ فرمود: ✍️ ما انْتَجَيْتُهُ وَلَكِنَّ اللَّهَ انْتَجَاهُ 👈من با علی (ع) مناجات نکردم بلکه خداوند با او مناجات کرد! (تصویر بالا با سندی صحیح از منابع معتبر اهل سنت) 3️⃣ اینجا پیامبر اکرم (ص) واسطه مناجات الهی شده است. اگر خداوند به واسطه درختی با موسی کلیم الله نجوا نمود، اینجا به واسطه پیامبر (ص) با حضرت علی(ع) نجوا کرد! آری اینجا پیامبر (ص) برای رساندن مناجات الهی به امیرالمومنین، «لسان الله» شده است. 4️⃣ بندگان با تقوای خداوند شب‌ها را به مناجات با حق تعالی سپری می‌کنند و رضای الهی و بهشت برین نصیب آن‌ها می‌شود. اینجا حرکت از به صعود، از زمین به آسمان، از فرش به عرش است. 5️⃣ آنچه محیّر العقول است؛ حرکت محبت از آسمان به زمین، از عرش به فرش، از به قوس نزول است. آری؛ اینجا را باید به نظاره نشست که خداوند با امیرالمومنین (ع) نجوا می‌نماید. 6️⃣ چه زیباست! آری؛ چه زیباست انسان نجوای عاشقانه‌ای را به نظاره نشیند که هم عشق و عاشق و معشوق و هم واسطه‌ی وصل این عشق الهی‌‌ است. ✧❁دانشگاه امامت❁✧ 🆔 @Emamat110u