شخصى غالبا خدمت رسول خدا (ص) شرفياب ميشد ، زمانى شرفيابى او به تأخير افتاد ، روزى حضرت او را ملاقات فرمودند ، سؤال كردند ، چرا ترك مراوده كردى؟ عرض كرد بواسطه ناخوشى (مريضى) و فقر و پريشانى. حضرت فرمودند: نمى خواهى به تو تعليم نمايم دعائى كه فقر و ناخوشى را از تو دفع كند؟ عرض كرد ، بسيار خوشحال ميشوم. حضرت فرمودند: بگو « لاحول و لاقوة إلا بالله ، توكلت على الحى الذى لايموت و الحمد لله الذى لم يتخذ صاحبة و لا ولدا و لم يكن له شريك فى الملك و لم يكن له ولى من الذل و كبره تكبيرا » زمانى نگذشت ، آن مرد خدمت حضرت رسول (ص) آمد و عرض كرد: « قد اذهب الله عنى السقم و الفقر» خداوند ناخوشى و فقر را از من برطرف كرد. « امالى شيخ طوسى »