روایت اصلاح‌طلبانه‌ی «روزنامه‌ی فرهیختگان» از صحنه‌ی داخلی، این‌گونه است: یک طرف حامی نظام و عقلانی است، یک طرف ادعای انقلابی‌گری و حمایت از نظام دارد اما «عقده‌ای»، «تندرو»، «ضداجتماعی»، «هزینه‌تراش بی‌فایده»، «ناهنجار» و «غیرنرمال» است. در اینجا بخوانید: https://farhikhtegandaily.com/page/238722/ ،،،،،،،، 🖇 تعلیقه: ۱. تلخ‌تر، مصادره‌به‌مطلوب کردن رهبر انقلاب به نفع خود است؛ آن هم با ساختن دوگانه‌ی اصلاح‌طلبانه‌ی عقلانیت/ تندروی. همچنین برشمردن مصادیق نازل و سخیف از کنشگری فرهنگی را به‌عنوان کارنامه‌ی نیروهای انقلابی، باید به این تصویرسازی وارونه افزود. ۲. شاید به نظر برسد که تعبیر انقلابی صورتی، نادرست و سطحی باشد، اما متأسفانه واقعیت دارد. بخشی از افراد، دچار زوال یا فرسودگی هویتی شده‌اند و منطق جریان اصلاحات را بازتولید می‌کنند، با این تفاوت که سعی دارند رهبر انقلاب را نیز به نفع خود، تفسیر کنند. احسان نراقی در توصیف جریان مارکسیسم اسلامی می‌گفت کیک مارکسیسم با سس اسلام! درباره‌ی اینان نیز باید گفت کیک لیبرالیسم با سس انقلاب! ۳. «در بعضی از خیابان‌ها، چهار نفر آدم شریر یا فریب‌خورده وارد شدند و اغتشاش درست کردند ... اینهایی که در صحنه هستند و آنهایی که پشت صحنه هستند، بسیار حقیرتر از آن هستند که بتوانند به نظام، آسیب بزنند. ... یک عدّۀ معدود به خواستۀ آمریکا، داخل خیابان‌ها آمدند. ... [دشمنان] یک امتدادی هم متأسّفانه در داخل دارند؛ ... فلان روزنامه‌، فلان فعّالِ فضای مجازی ...؛ اینها هم امتداد آنها هستند.»(در دیدار مردم اصفهان، ۱۴۰۱/۸/۲۸). https://virasty.com/Mahdijamshidi