هم حق را بشناس؛ هم تحمل پذیرش آن را درون خودت بوجود بیاور در دعای افتتاح که در شب های ماه مبارک رمضان می‌خوانیم، یک جمله‌ی فوق استراتژیک داریم که میفرماید: « اللّهم ما عرفتنا من الحق فحملناه..» (خداوندا، آنچیزی که از حق بر ما میشناسانی، تاب تحملش را نیز به ما عطا کن) انسان ها در مواجهه‌‌ی با حق، ۳ دسته اند: ✅ گروهی که هنوز با حق بیگانه اند (اکثریت مردم) ✅ گروهی که حق را از باطل تشخیص داده اند ✅ گروهی که تاب تحمل حق را در خود بوجود آورده اند اساساً صرف شناخت حق، بدون تحمل آن، معنایی ندارد. در مباحث تمدنی، شناخت حق، مقدمه ای است برای تحمل حق؛ به عبارت دیگر، اگر تک تکِ افراد جامعه، حق را بشناسند، اما تاب تحمل، تحقق، اِعمال و پیاده سازی آن را در خود ایجاد نکرده باشند، هیچگاه تمدن اسلامی مبتنی بر ولایت امام معصوم شکل نخواهد گرفت. امام غائب شد، چون مردم تحمل حق را نداشتند، و اساساً غائب است، چون آحاد مردم تاب تحمل حق را پیدا نکرده اند. وقتی از ظهور صحبت میکنیم، باید این سوال را از خود بپرسیم که: «اگر قرار بود خودش بیاید و همه چیز را درست کند، اصلا چرا رفت؟» او قرار است بیاید تا (حق) را پیاده کند، همان حقی که مبتنی بر شریعت الهی است، همان حقی که جدش امیر مومنان می‌فرمود: «اگر یک درهم از بیت المال برداشته باشید و گردنبند شده باشد بر گردن زنان‌تان، از گردن زنان‌تان میکشم و به بیت المال برمیگردانم».. همان حقی که در دعای عهد میخوانیم: «و مجدّدا لما عطّل من احکام کتابک»؛ یعنی تجدید کننده‌ی احکامی از کتاب که تعطیل شده اند. همان حقی که این شب ها در دعای افتتاح میخوانیم: « خدا یا اگر شناختش را به ما عطا کردی، تاب تحملش را نیز به ما عطا کن» یکی از علت های عمده تاخیر در ظهور، این است که آحاد جامعه هنوز تاب تحمل پیاده سازی «حق» را پیدا نکرده اند. انتظار یعنی ایجاد این تحمل درون خود و جامعه.. 🖌ابوالفضل انصاری زاده