هوالحکیم
بی تقوایی راز اصلی پذیرش ذلت و دروغ.
ابتدا تمسک میکنم به این آیه شریفه قران مجید؛
بسم الله الرحمن الرحیم
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللّهَ يَجْعَل لَكُمْ فُرْقَاناً وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ»
علامه طباطبايي(ره) در تفسیر این آیه شریفه می فرماید؛
""(فرقان به قرينه سياق و تفريع بر تقوا، قوه جدا کنندهي بين حق و باطل است، چه در اعتقادات و چه در اعمال و چه در آرا و نظرها؛
چون همه اينها از آثار درخت پربار تقوايند.
به نظر ميرسد اگر فرقان به همان معناي عامش تفسير شود، شامل تمامي احتمالات ميشود؛
بدينسان که فرقان چيزي است که حق را از باطل جدا ميکند؛ در نتيجه شامل نشان دادن راههاي خروج از مشکلات و عزت و پيروزي مؤمنان و ذلت کافران ميشود؛ زيرا در همه اينها حق و باطل از يکديگر مشخص ميشوند،
چنانکه اعطاي بصيرت و روشنبيني در متقيان نيز از مصاديق همين فرقان است.)""
خلاصه بحث این است؛
تقوای الهی و پاکدامنی ، قدرت و بصیرتی به انسانها می دهد که می توانند؛ حق از باطل ، صدق را از کذب و کژی را از صراط مستقیم و.... حتی در وسط بحرانها وگردو غبارها تمیز و تشخیص بدهند.
این تقوای الهی هیج ربطی به بازوهای کلفت، مدارک تحصیلی آنچنانی ، موقعیت اجتماعی، سن و سال . مقام و اسم و عناوین ندارد.
لذا انسانهای با تقوا در هر حالتی و شرایطی و مکانی و زمانی که باشند، اگر حتی سواد نوشتن و خواندن هم نداشته باشند، از رسانه ها ، احزاب و جریانات سنگین تبادل اطلاعات و ... دور هم باشند، خیلی راحت، سبک و سریع میتوانند؛ سخن دروغ و رفتار های مریض را تشخیص بدهند و در فتنه ها و حوادث سخت روزگار، رفتار احسن و موضع درست را انتخاب کنند.
لذا اگر تقوا باشد، مرتبه انسان بخودی خود در جایگاهی قرار میگیرد که خودش بخودش اجازه نمی دهد در جایی بنشیند و دروغ یک نفر را بشنود.
اساسا کسانیکه در جایگاهی قرار می گیرند که فردی جرائت میکند به انها مطالبی بگوید که بعدا معلوم میشود؛ دروغ بوده است . باید پیش و بیش از اینکه به دروغگو بتازند، خودشان را لعن کنند.
هم بدلیل اینکه؛
انقدر الوده بوده اند که در همان لحظه قدرت تشخیص صدق و دروغ را نداشتند،
هم بدلیل اینکه؛ چقدر شخصیت رسوایی داشتند که دروغگو، بخودش جرائت داد در چشم انها نگاه کند و به انها دروغ بگوید.
و...
اینکه در جلسه کسب آرای وزرا در مجلس ، فردی جرائت کند، در حضور ۲۹۰ از نمایندگان مجلس، مهمانان و حتی خود وزرا ، دروغ بگوید ،
بیش و پیش از اینکه بخواهیم دروغ و دروغگو را نقد کنیم ، تبعات داخلی و خارجی این ادعای کذب را نسبت به ساحت نظام و انگیزه طرح چنین مطلبی را در آن جمع تحلیل کنیم ، باید فاتحه این جمع را بخوانیم.
لذا عرض میکنم؛
تمام کسانیکه نسبت به این دروغ واکنش رسمی نشان نداده اند ،
ماهیت بی تقوایی خودشان را اشکار کردند.
میتوان براحتی آنها را به بردگی گرفت و بر روی آنها سوار شد.
این جماعت اگر توبه ( انهم با صدای بلند) نکنند ، سرنوشت دردناکی در انتظار آنهاست.
اگر همه انسانهای روی زمین هم ، بی تقوایی کنند ، به خدای متعال آسیبی وارد نمی شود.
علیرضا تنهای کیسمی
۲ شهریور ۱۴۰۳