🌹عن مولانا امیرالمؤمنین علیه السلام : الدنیا دارُ مَمَرًّ لا دارُ مَقّر والناس فی‌ها رجلان : رجلٌ باع فی‌ها نفسَه فاوبَقَها و رجل ابتاع نفسه فاَعْتَقَها ♦️ دنیا دار گذر است نه دار اقامت و مردم در آن دو گروهند :گروهی خود را فروختند و خویش را هلاک کردند و گروهی خود را خریدند و آزاد کردند. [۱] 🔖 کلمه دنیا در فرهنگ قرآن و حدیث در چهار معنا استعمال شده است که عبارتند از : 1. دنیا به معنای لغوی خودش . مؤنث (( ادنی )) به معنای نزدیکتر ، مانند (( اذأنتم بالعدوة الدنیا )) انفال،۴۲۰ 2. دنیا به معنای جهان پیش از مرگ 3. دنیا به معنای : بهره گیری از امکانات جهان پیش از مرگ در جهت تأمین نیازهای مادی و معنوی ، دنیوی و اخروی . 4. دنیا به معنای : بهره گیری از امکانات جهان پیش از مرگ در جهت تأمین خواسته‌های مادی ، هرچند به قیمت از دست دادن ارزش‌های معنوی و آخرت باشد . که معنای سوم را دنیای ممدوحه و معنای چهارم را دنیای مذمومه می گویند . سه معنای دنیا در این روایت نورانی وجود دارد : معنای دوم : (( الدنیا دار ممّر لا دار مقرّ )) یعنی جهان قبل از مرگ که گذرگاه است نه قرارگاه . معنای سوم : (( رجل باع فی‌ها نفسه فأوبقها )) یعنی کسی که خودش را در دنیا به دنیا فروخته و در مقابل به خواسته‌های مادی خودش رسیده و هیچ بهره‌ای از معنویت ندارد ، این دنیای مذموم است و این تعبیرات ریشه در آیاتی مانند : (( اولئک الذین خسرو انفسهم و ضل عنکم ما یفترون ))(( لا جرم انهم فی الاخره هم الاخسرون )) دارد . معنای چهارم : (( رجل ابتاع نفسه فأعتقها )) یعنی کسی که خودش را از دنیا خریده و از دام خواسته‌های مادی نجات داده و خودش را آزاد کرده است . این دنیای ممدوح است 📚[۱] نهج البلاغه، حکمت۱۳۳ 🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا 🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش