در ماه مبارک رمضان، سفره احسان الهي به‌گونه‌اي پهن شده است که اگر انسان از اينکه اين زمان در حال سپري شدن است، بسيار غصه‌دار باشد، شايسته است. واي بر آن کسي که قائل است زمان موهوم است. زمان ظرفي است که عامل و عمل صالح در آن قرار مي‌گيرد و انسان هيچ‌گاه حتي در بهشت هم از زمان و مکان خارج نيست، آيه شريفه «ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ» اشاره به اين معناست. انسان چه پيوندي با زمان مي‌تواند داشته باشد؟ خداي متعال بهتر از اين طبقه‌بندي کند؟! در طول سال، شهر الله هست ، ايام‌الله هست، ليالي خاص هست، ليله مبارکه نیز هست؛ «إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيلَةٍ مُبارَکةٍ» اما هر فصلي، يک بار، اين پرونده بسته مي‌شود و دوباره باز مي‌شود. خداي متعال توفيق مراقبت‌هاي ويژه، تلاوت قرآن، و روزه را نيز به دوستان داده است؛ اين نعمتي است که عِدل(همتا) ندارد. خداي متعال ثبات قدمي براي بعد از اين ماه عطا فرمايد. #بهار_مهدوی