امام باقر(؏) می فرمایند: بعد از وقایع کربلا روزی همراه پدرم زین العابدین(؏) به منزل عمویم عبّاس(؏) در مدینه رفتیم؛ دیدم ام البنین(س) زیر آفتاب نشسته و دست دو کودکِ عبّاس را گرفته و برای امام حسین(؏) گریه می کنند و نوحه سرایی دارند و به فرزندان کوچک عبّاس می گوید: «نور دیدگانم! نمی دانم پدرتان در خدمتگذاری به جگرگوشه ی پیامبر(ص) در صحرای کربلا چقدر وفاداری کرده و آیا دل حسین(؏) را شاد کرده و انجام وظیفه نموده یا نه؟!» - کتاب ماهِ مُنیر، حامی دین ابوالفضل اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْن وَ عَلی عَلَیِ بْن الْحُسَین وَ عَلی اَوْلادِ الْحْسَیْن وَ عَلی اَصحابِ الْحُسَین @FORSAT_HOZOR ‌