به خاطر این مدیر خوب برنامه ی دعوت، یه پست دیگه از روزنامه‌ی خراسان رو بررسی می کنیم؛ دیدید یه روزگاری فرشید مافی خیلی ادا و عشوه در میآورد برای مجری گری! رفت پناهنده شد و الان که نام و نشانی ازش نیست، اگه از گرسنگی نمرده باشه ، شانس آورده. یه فرزاد حسنی هم بود که ادا و انتربازی زیادی داشت. تمسخر قیافه‌ی معاون فرماندهی ناجا اوج پلشتی این مجری در دم تکان دادن برا جریان رسانه ای غربگرا بود. این فرد هم با ناز و ادایی که داشت ، روزگار بدون صدا و سیما را تجربه می کند. فکر کنم به مجری گری برای شرکت های بازرگانی رو آورده تا ممر درآمدش باشد. فردوسی پور را سومین فرد این حلقه ی نمک خور نمکدان شکن می دانم. جام جهانی ۹۴ بود که مرحوم شفیع او را کنار خود به قاب سیما آورد تا گزارشگر مسابقات جام جهانی شود . بعضا به نقش آقای پور محمدی در همشهری بازی هم اشاره کرده اند. همان لحظات نخست ، تیک های بسیار زیاد و خنده آوری داشتند که مرحوم شفیع نیز با شیطنت خود گاهی زمینه رو برای این کار فراهم می آورد. خلاصه این جوان بی نام و نشان در بستر صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ، هر چه بیشتر نمک خورد، نمکدان بیشتر شکاند و هر چه بیشتر گوشت به دندان زد ، بر شکاندن استخوان گستاخ می شد. تا این که مدیری جوانی آمد ، تذکر داد و پس از گردن ننهادن این شومن بزرگ به اصول کاری سیما، دمبش گرفته و پرت شدن بیرون. جالب این که نیروی سر و زبان دارتری از وی که روزی شاگرد او بود به راحتی جایش نشست. آقای فردوسی پور ! کجایی باباجان؟ ان شا الله که بهت خوش بگذره. اما چرا از این مدیر بزرگوار برنامه ی دعوت خوشم میاد؟ و چرا اون وری بهش چنگ میندازن؟! چون به راحتی داره نمونه ی یک مجری با شخصیت و مذهبی، با علمی جامع تر و فرهنگی خودمانی تر رو به نمایش می ذاره که علنا آب سردی می شه علیه مجری محوری‌ئی که مدیران ترسوی سازمان به آن تن داده بودند. در این جا یادی کنیم از مجری خوب صدا و سیما جناب آقای فرزاد جمشیدی که ظاهراً قربانی یک توطئه‌ی رسانه ای با ابزار اخلاق شدند. #سیاووش 🆔 @FORSATE_HOZOR ➡️ http://eitaa.com/joinchat/498401312C566f53e382