آقای قالیباف رئیس محترم مجلس بر نکته ای مهم و محوری دست گذاشته اند؛ «بین قانونگذاری و نظارت ، اولویت ما نظارت است» جدای از این واقعیت که اقتضای برخورد با دولتی چموش و عوضی مانند این دولت، نظارت بیشتر است برای وادار کردن‌شان به اجرای قانون، نکته این جاست، ما در این سال ها نگذاشته ایم قانون هایمان جای پای خود را محکم کنند. به هر بهانه‌ای و با افزودن دو سه بند و اصلاحیه به قانونی که هنوز روی اجرا به خود ندیده و بازخوردی واقعی از آن نداشته ایم ، قانون قبلی را به گوشه ای پرتاب کرده و دنبال قانون نو گشته ایم. طبیعی ست در امور اجتماعی یک قانون غیر اساسی نمی تواند دارای چنان پهنه ای باشد که همه‌ی دغدغه ها را برطرف کند. مهم کارایی بیشینه و روایی حقوقی و پایایی اجتماعی آن است. بر هر قانونی می توان ده نقد علی الحساب وارد کرد. چه این که مخالفان همان طرح و پیشنهاد اولیه به بخش هایی از آن اشاره می کنند. اما خاصیت قانون در اجرا و هماهنگ شدن برنامه‌ی مردم با آن است که خود را نشان می دهد. نه این که هر چند وقت یک بار به بهانه ای آن را از ریخت انداخته و نمایی دیگر به آن بدهیم. حالا بعضا نیاز است که برخی قانون ها بازنگری شوند اما نه به این اندازه که در مجالس شورای اسلامی دیده ایم. باورم این است که قانون بیست سال پیش هم اگر دولت درست اجرا کند، یا مجلس درست و درمان نظارت کند، برای امروز ما کفایت خواهد کرد. امیدواریم که جناب رییس محترم مجلس در پیگیری این راهبرد دقیقشان موفق باشند. این دولت نظارتی می طلبد در حد دوربین های آنلاینی که بر تاسیسات هسته ای نصب نموده اند. ✍ 🆔 @FORSATE_HOZOR