حلال کن ۰۰۰ نجوایی برای آخرین ساعات رمضان المبارک ساعات آخر رمضان است یا رب ؟ این بنده بی ادبت را حلال کن سِیه رو ُ و بی ابرو آمدم ... مرا زیبا به سان اذان بلال کن ندارم متاعی به جزء تشنگی ُو عطش در مرام فدا کردنت آقا ؟ تو این مانده زِ رَه بگیر دست ُ و ... صاحب سوز ُ و کمال کن غلامی بَد اخلاق ُ و بی ثمرم که هر جا زِ تو میبَرم ابرو قبولم کن الهی ؟ ... مرا لایق این جاه ُو جلال کن بِدِه نوری زِ ماه مهمانی خود ای تو میزبان اهل بهشت به مولای بهشتت علی قسمت میدهم ... که مرا هم بهشتی جمال کن بپذیر از من که عبادتم به جزء ضعف ُ و بی حالی نیست مرا به لحظه های عبادت ... به محضرت با شور ُ و حال کن در این لحظه آخرین روزهای زیبای ماه صیام خودت مرا بنده ایی سربلند به بندگی ... آن ِ هر روز ِ سال کن خیر اَزل تا اَبد عنایت کن به باقی عمرم خدایا ؟ خورشید نیکی ها به طلوع ... مَه تاریکی گُنه ام رو به زوال کن کسالت ُ و کُندی ببر زِ ذکر ُ و نمازم به دَرگهت شیرینی عبادتم را ... همواره فزون ُ و بی مَلال کن با بارش ماه مهمانی تو شد کویر دلم زنده به عشق داد درخت امیدم ثمر یا رب ؟ ... تو رسیده ِ این میوه کال کن بُگذار برایت بِرقَصم به خون خود چُو آقایم حسین(ع) پایان عُمر بندِگی مرا هم ... شین ُ و ها ُو یا ُو دال کن ببخش اثر به جوهر اشکم که بی کَسم یا رب ؟ تو را به جان علی ُ(ع) و زهرای علی مرا هم حلال کن ۰۰۰ ببخش اثر به جوهر اشکم حسن عبدی ، بوتراب