با اوجگيرى حركت اسلامى در سالهاى 56- 57 انجمن در يك بنبست قرار گرفت و برخى از نيروهاى درون انجمن نيز انجمن را براى پيوستن به نهضت اسلامى زير فشار قرار دادند. اما انجمن حتى بيانيهاى هم در پشتيبانى از تظاهرات انقلابى صادر نكرد و به سبب همراه نشدن با حركت مردم، انجمن با يك فروپاشى تشكيلاتى مواجه گرديد، چون بخشى از بدنه انجمن به انقلاب پيوست.
انجمن حجتيه پس از پيروزى انقلاب اسلامى;
به دنبال پيروزى انقلاب اسلامى كه به نوعى پيروزى مذهبىهاى سياسى بود. انجمن به موضع انفعال افتاد و وادار به عقبنشينى شد و چارهاى جز اين كه با يك تغيير موضع تاكتيكى دوباره بتواند عرض اندام كند، نديد و از طرفى از درون تحت فشار بود كه مواضع خودش را تغيير دهد و با انقلاب اسلامى هماهنگ شود.
54