اشتباه تاکتیکی در مبارزه با فتنه گران معاون اجرایی یا معاون راهبردی از خطرناک ترین پدیده ها که بذر فتنه را در جامعه می کارد و موجب بحران‌های سیاسی و اقتصادی می شود، نفوذ افرادی است که پرونده و هویت فکری آنها خط خطی است و به عبارتی پرونده سفیدی در حوادث و جریانهای سیاسی از جمله موضوع فتنه ندارند. به نظر می آید یکی از اشتباهات در برخورد با جریان فتنه که موجب هدررفت توان سیاسی نیروهای انقلابی شد نشانه گیری اشتباه در هدف گیری جریان فتنه و نفوذ بود. هرچند که ظریف می بایست در سیبل هدف قرار می گرفت اما رگبار انتقادات بر او موجب شد ضمن قهرمان سازی و مظلوم نمایی، از او یک بُت سیاسی ساخته شود تا در کعبه آرزوهای جریان اصلاحات باقی بماند. غوغای رسانه ای که در برخورد با ظریف به پا شد نه تنها حاشیه امنی برای دیگر نفوذی ها فراهم کرد، بلکه زمینه را برای برخی افراد معلوم الحال که در جریان فتنه دستی به آتش داشتند، فراهم کرد تا آهسته آهسته نفوذی ها را در ساختار دولت وارد کند. شاید آنقدر که می بایست به نقش و جایگاه معاون اجرایی رئیس جمهور توجه می شد، نمی بایست تمام فریادها به معاون راهبردی متمرکز می شد. حال که نیروهای انقلابی تمام توان خود را با با بهرگیری از افکار عمومی برای کنارگیری ظریف خرج کردند دیگر اجماعی برای شخصی که پرونده او نسبت به موضوع فتنه مشخص است( معاون اجرایی) شکل نمی گیرد تا درگاه نفوذ بسته شود. باید دانست که جریان فتنه و نفوذ یک شخص و یا یک شخصیت نیست.فتنه بسان یک نفاق است نفاق که از یک در وارد می شود و از در دیگر خارج می شود و به طور حتم جریان نفوذ باید تمام افکار را به یک سمت مشغول کند تا از سمت دیگر به راحتی نفوذ کند