فرزندان مسموم فرزند پروری لازمه جامعه پروری فرزندانی پرخاشگر، افسرده، گوشه گیر و فرزندانی که احساس عزت نفس نمی کنند و اعتماد به نفس خود را از دست داده اند. فرزندانی که آغوش گرم خانواده را کمتر درک کرده اند و بیشتر مورد نگاه تحقیرآمیز و نامحبتی والدین قرارگرفته اند. این ها نشانه هایی از فرزندان بیماری است که درخانواده های سمی تربیت شده اند.سمی که ذهن و فکر فرزندان رامسموم نموده وسلامت روانی وعاطفی فرزندان را دچار آسیب و‌ خطر انداخته است.سمی زهرآگین وکُشنده که روح وشخصیت فرزندان را نابود،و از آنان انسانهایی بی هویت و ضعیف می سازد که به شدت در تیررس خطرات و آسیب های اجتماعی و رفتارهای وندالیستی قرار می گیرند. فرزندانی که کمتر تشویق و بیشتر سرکوب و سرزنش شده اند تاجاییکه به توانایی ها و استعدادهای خود شک کرده اتد و انگاشتی منفی از خود و محیط پیرامونی خود دارند. این فرزندان در ضمیرخودانگاری، دچار افکار منفی شده اند به گونه ای ذهنشان پر از تصورات منفی و سیاه است به گونه ای که همه چیز را سیاه می بینند و با همین تصورات بزرگ می شوند.این فرزندان برای جبران هویت پایمال شده خود دست به رفتارهایی ضداخلاق و هنجارشکنانه می زنند تا خودی از خود نشان دهند. شاید اگر درمسیر تربیت فرزندان خود بدانیم با رفتارهای سمی،حقارت،کینه ورزی، پرخاشگری ومنفی گرایی را در ذهن فرزندان خودمی کاریم کمی تغییر رفتار دهیمچرا که بسیاری از آسیب های اجتماعی و فرهنگی که امروز فرزندان دچار آن شده اند نتیجه تربیت های نادرستی است که فرزندان در خانواده های سمی دیده اند. باید توجه داشت که فرزند پروری لازمه جامعه پروری است و اگر جامعه سالم می خواهيم باید خانواده سالم بسازیم بدانیم و اگر با فرزندانمان رابطه دوستانه نداشته باشیم در فردایی نزدیک دوستی های خود را در نادرستی ها تجربه خواهند کرد. یک معلم