قرارگاه فرهنگی شهید بهشتی
مواقعی که برای ۲۰ نفر به اندازه ی۳ نفر غذا می آمد، گاهی چراغ را خاموش می کردند که: «ابوالفضلی هر کس گرسنه تر است بیاید جلو و غذا بخورد» وقتی چراغ روشن می شد، سفره بود و غذای دست نخورده