بر اساس نتایج سرشماری سال 1395 به‌رغم افزایش متولدین در سال‌های منتهی به سرشماری 1395، نرخ رشد جمعیت کاهش و میانه سنی جمعیت افزایش یافته است! به‌عبارت دیگر جمعیت گروه سنی 30 سال به بالا روند افزایشی خود را با سرعت بیشتر ادامه داده‌ است! حتی برخی جمعیت‌شناسان، از این اعداد و ارقام رایج، پا را فراتر گذاشته و برای به صدا درآوردنِ آژیر قرمز سالمندی و تشریح این بحران می‌گویند، هم‌اکنون بیش از 7 درصد جمعیت کشورمان را افراد سالمند بالای 60 سال تشکیل می‌دهند که این آمار در چهار دهه آینده تقریباً دو برابر خواهد شد؛ به‌طوری‌که در سال 1429 به‌ازای هر چهار نفر ایرانی، یک نفر سالمند خواهیم داشت؛ جهان در طول 70 سال گذشته حدود پنج سال پیرتر شده است اما جمعیت ایران متأسفانه در 60 سال گذشته 10 سال پیرتر شده است البته این اتفاق ثابت نمی‌ماند و ما همچنان در حال پیرتر شدن هستیم! ایران در 30 سال آینده پیرترین کشور جهان خواهد بود! دکتر اکبری، مشاور عالی وزارت بهداشت این موضوع را «تلخ‌تر از پاندمی کرونا» دانسته است! بنا بر آمار اعلام‌شده، سال 98 نسبت به سال 97، 170 هزار تولد کمتر در ایران ثبت شده است و سال 97 هم 120 هزار تولد کمتر از سال 96؛ اما چرا نسبت به این موضوع «هیچ صدایی از کسی بلند نمی‌شود»؟! چگونه است که با یک واقعه طبیعی مثل زلزله و سیل هیجان‌زده می‌شویم اما با کاهش 170 هزار تولد در طول یک سال اتفاقی نمی‌افتد! کاهش موالید یک نتیجه طبیعی دارد و آن هم پیشروی به‌سوی سالمندی جمعیت است! عده‌ای به‌دروغ القا می‌کنند که شرایط ما نگران‌کننده نیست و برای اعمال سیاست‌های تشویقی، چندان نیازی احساس نمی‌شود! اما چنین حرفی، یک آدرس و تحلیل غلط است، در زمان حاضر نه‌فقط کارشناسان داخلی بلکه پژوهشگران بین‌المللی هم اذعان کرده‌اند که آینده جمعیت ایران، تاریک و نگران‌کننده است؛ ما با ادامه این روند بی‌تردید رکوردی را هم در حوزه سالمندی در سه دهه آینده ثبت خواهیم کرد و از 10 درصد سالمندی فعلی به بیش از 32 درصد در 30 سال آینده می‌رسیم. @GORDAN313