«با اسارت زنان همگام نشویم» مهم‌ترین اقدام در آغاز و رواج بی‌حجابی در دوره پهلوی اول، تصویب قانون عدم جریمه زنان بی‌حجاب بود، گام بعدی با حضور بدحجاب همسر رضا پهلوی در حرم حضرت معصومه (س) ادامه یافت و گام سوم ترویج و تشویق بی‌حجابی در میان مدارس و دانش آموزان توسط معلمان بود که انجام گرفت. امام خمینی رحمه‌الله علیه "روزگار تباه" را برای توصیف دوران کشف حجاب یاد نموده و فرموده است: «قلم‌های مسموم خطاکار و گفتار گویندگان بی‌فرهنگ در این نیم‌قرن سیاهِ اسارت‌بار عصرِ ننگین پهلوی، زن را به‌منزله کالایی درآورند». بهره‌مندی امام خمینی از کلیدواژه «اسارت زنان»، مشخصاً به تاریخ 17 دی 1314، برمی‌گردد، یعنی هنگامی‌که مقدمات نقشه کلید خورد و قانون کشف حجاب، رسماً به اجرا گذاشته شد و این امر در حالی بود که بر اساس اسناد، شواهد و روایت‌های تاریخی، طرح مذکور، برای زنان ایرانی آزادی به ارمغان نیاورد، چراکه بانوانی که حاضر به کنار گذاشتن خود نبودند، در خانه حبس شدند و دختران جوانشان از تحصیل محروم گشتند، ازاین‌رو می‌توان گفت، بخش اعظم جمعیت زنان کشور، از کلیه فعالیت‌های اجتماعی به دور ماندند. اکنون‌که در نظام اسلامی از دوران محدودیت زنان محجبه، عبور کرده‌ایم و بار دیگر نغمه آزادی بی‌حجابی بلند شده است، نگرانی اقشار موافق حجاب از شرایط کنونی بجا می‌باشد، چراکه بر اساس قانون ارسالی دولت به مجلس نمایندگان ـ مثلاً برای حمایت از عفاف و حجاب ـ عملاً اجازه آزادی در بی‌حجابی به متقاضیان داده‌شده و مشخص است که این رویکرد، بار دیگر منتهی به رواج بی‌بندوباری در جامعه خواهد شد و دختران باحجاب ما، از فعالیت‌های اجتماعی سالم طرد خواهند شوند. فاطمه شکیب رخ @Ghalamzaniii