#برده_داری_در_اسلام ۱۷-۱۳ 🔗 |قسمت سیزدهم| 🔻اسلام و رفتار با اسرای جنگی(۲) و باز هم، «دار القطنی» در کتاب سنن می نویسد: «پیامبر کسی را که در میان مادر و فرزندش و برادر و برادرش جدایی افکند نفرین نمود»‌ ➖ اگر آزادی اسرای جنگ (بنا به تشخیص امام مسلمانان) مصلحت نباشد در آن صورت دولت مردان اسلامی راه دیگری را در پیش رو میگیرند و به جای آنکه اسیران را در اردوگاه ها به کار های طاقت فرسا به وا دارند یا در زندان های مجرمان افکنند، آنان را به جنگاوران مسلمان می بخشند و در میان ایشان تقسیم می کنند تا در کنار خانواده های آنان به سر برند و در خدمت مجاهدان راه خدا باشند و البته زمینه ی آزادی چنین اسیرانی نیز به تدریج فراهم می شود چنان که در پست های بعدی عرض خواهم کرد. 🔸با این روش، اسرای جنگ ملاحظه می کنند که مسلمانان به جای انتقام جویی از ایشان، افرادشان را در خانواده های خود بُرده و بر سر سفره ی خویش نشانده اند. چنانکه پیامبر بزرگ اسلام، به گزارش احمد بن حنبل در مسندش فرمود: «اسیرانتان، اسیرانتان، اسیرانتان، از آنچه خودتان می خورید بدان ها بخورانید و از آنچه خودتان می پوشید آنهارا بپوشانید» - مسند احمد بن حنبل، ج4، ص 275. 🔹و باز درباره ی اسیران سفارش کرد که آنان را به خدمات مشقّت بار وادار مکنید، چنان که از پیامبر گرامی اسلام ماثور است: «اسیرانتان را به کاری وا مدارید که بر آنها دشوار آید و اگر چنین کاری بر عهده ی آنان نهادید، آنان را یاری دهید» -التاج الجامع للاصول، ج2، ص275. از این مهم تر پیامبر بزرگ اسلام به یارانش دستور داد که: «هیچ یک از شما به اسیران خود نگوئید: بنده ی من وکنیز من! ولی بگویید: پسرِ من و دختر من» - صحیح بخاری، ج11، ص 97. 🔸هم چنین پیامبر اسلام از این که کسی بر مسند خویش تکیه زند و بردگانی چند در برابرش به صف ایستند یه شدت نهی نمود و فرمود: «خداوند بزرگ کسی را که بردگان در برابرش صف زنند، لعنت کند» - جامع الاحادیث، ج5، ص278، چاپ دمشق. ▪️قرآن کریم برای اُسرای جنگ پیامی دارد که از گذشتِ فراوان و رحمت اسلام در حق آنان حکایت می کند. پیام قرآنی، روحیه ی شکست خورده ی اسیران را بازسازی می کند و به آنها نویدِ زندگیِ بهتر می دهد، قرآن کریم می فرماید: «ای پیامبر به اسیرانی که در دست دارید بگو: اگر خدا بداند که در دل های شما نیت خیری و جود دارد، بهتر از چیزهایی که از شما گرفته شده به شما خواهد داد وگناهانتان را می آمرزد که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است» (الانفال/70) در صورتی که فرمان های اسلام و رفتار یاران پیامبر را درباره ی اسرای جنگ با راه و رسم دیگران مقایسه کنید، روشن خواهد شد که چه کسانی از تمدّن حقیقی بیشتر بهره مند بوده اند. 🔹جالب آن است که این گونه سفارش ها و رفتار با اسیران، در روزگاری صورت پذیرفت که در عربستان ودیگر مناطق جهان، اسیران را به زشت ترین شکل ها شکنجه می دادند، مردانشان را کور یا اخته می کردند، و زنانشان را به فحشا وا می داشتند. در کتاب «فارس نامه» اثر ابن بلخی در باره ی رفتار شاپور دوم پادشاه ایران با اسیران عرب می خوانیم: «پس مرد را می آوَرٍد و هر دو کتفِ او را بهم می کشیدی و سوراخ می کردی و حلقه در هر دو سوراخ او می کشیدی ... اورا از بهرِ این، ذوُالاکتاف می گفتندی».! - فارس نامه، ص 68، چاپ تهران. در اسلام شکنجه ی اسیران ممنوع شد و از زناکردن با زنان اسیر، جلوگیری به عمل آمد. قرآن مجید می فرماید: لاتکرهوا فتیاتکم علی البغاء (النور/33) «کنیزان یا زنان اسیر خود را به زناکاری وا مدارید» پیامبر اسلام درباره ی اسیران سفارش فرمود: «از خدا درباره ی اسیرانی که در دست دارید بترسید، از خدا بترسید، پیکرشان را بپوشانید و شکمشان را سیر کنید و در گفتار با آن ها نرمی نشان دهید» - الجامع الصغیر، ج1، ص55. ادامه دارد... 📚منبع:نقد الحـاد و آتئیسم 👥💬🗣 رسانه باشید و این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. 📡 قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات @GhararGahShayeat