#قصه_متن "دلووان " دریکی از روستاهای ایران، تاکستانی بزرگ و سر سبز بود. در زیر یکی از شاخه های درخت انگور، لاک پشتی مادە  وخاکستری رنگ با نام لاکی خاکی زندگی می کرد. لاکی خاکی لاک پشتی بود کە در خشکی زندگی می کرد. لاکی خاکی  دستهای بزرگ وقدرتمند ،با ناخن های بلندی داشت. اوگاهی با ناخونهای بلندش خاک را زیرو رو می کرد و ریشە گیاهی چیزی پیدا می کرد و می خورد.  یک روز لاکی خاکی در زمین حفرەای کند، وتعداد زیادی تخم درونش گذاشتە، روی حفرە  را با خاک پوشاند وتخم هایش را از دید جانوران و پرندگان  پنهان کرد. لاکی خاکی عاشق برگ  و علف بود همیشە برای سیر شدن شکمش علف و برگ می خورد . گاهی بە رودخانە نزدیک تاکستان می رفت و کمی آب می خورد و آرام..آرام بە تاکستان بر می گشت. روزها وشب ها حتی ماها گذشت. تااینکه خاک روی حفرە کم کم تکان خورد. اولین بچه لاک پشت آرام... آرام ..سرش را از زیر خاک بیرون آورد.  لاک پشتی کوچک و زیبا با چشم های گرد و گردنی دراز ،شباهت زیادی بە مادرش لاکی خاکی  داشت.بچە لاک پشت آرام راە می رفت آرام و با احتیاط قدم برمیداشت . لاکی خاکی از دیدن بچەلاک پشت خوشحال شد،و نامش را دلووان گذاشت. دلوان رفت کنار مادرش لاکی خاکی  زیر شاخه انگور به انتظار تولد ودیدن خواهران وبرادرانش نشست. بچه لاک پشت ها یکی پس از دیگری از زیرخاک سربیرون می آوردند و بدون توجه به مادران لاکی خاکی و حتی دلووان به سوی می رفتند. لاکی خاکی  که از دور بچەهایش را تماشا می کردو مواظبشان بود اما  نمی توانست آنهارا جمع کند بچە لاکپشت ها هرکدامشان  پی زندگی خود رفتند. اما.. هنوز یک تحم ماندە بود کە لاک پشتی از آن  بیرون بیایید. لاکی  خاکی نگران شد، نزدیک رفت کمی خاک را با پنجەهای قوویش کنار زد تخم را دید فقط ترک برداشته بود.  لاکی خاکی با کلی زحمت کمک کرد کە آخرین لاک پشت از تخمە بیرون بیایید . دلووان گفت: میخوام اسمشو لاکی ریزەبزارم، چون خیلی کوچولو و ضعیفە.  لاکی خاکی  بادیدن لاکی ریزە، ناراحت شد، چند قطر اشک از چشمانش سرزیر شدو روی دلواون چکید. دلووان کە اشک های مادرش را دید ناراحت شد و پرسید. : مادر چی شدە چرا گریه می کنی؟ لاکی خاکی گفت: دستهای لاکی ریزە  رو ببین ناخن ندارن . دلووان بە دستهای لاکی ریزە نگاهی انداخت و بعد دستهای خودش را تماشا کرد. لاکی خاکی درست گفتە بود . انگشت های کوتاە  لاکی ریزە حتی یک ناخن هم نداشتند. دلووان ازلاکی خاکی پرسید: اگر ناخن نداشتە باشە چی میشە؟ لاکی خاکی گفت: اگر ناخون نداشتە باشە نمی تونە شاخە و برگ گیاها رو بە دهنش نزدیک کنە یا زمین رو بکنە ریشە بعضی از گیاە ەرو بخورە نمی تونە از لای کوە وصخرەها عبور کنە واز سرازیزی یا سر بالایها بالا برە، چون   ناخن ندارە در خاک زمین فرو کنە تعادلش حفظ بشە و خدای ناکردە می افتە پایین لاکی خاکی کمی فکر کرد و گفت: حتی وقتی  بزرگ شد نمی تونە خاک رو زیرو رو کنە و تخم هاشو زیر خاک پنهان کنە. دلووان نیز  نگران خواهر بود بە فکر فرو رفت. فکری بە نظرش رسید، با خوشحالی گفت : مادر نگران نباش ، من کمکمش می کنم قول میدم از امروز ناخن لاکی ریزە باشم همیشە در کارها بهش کمک کنم. قول هیچ وقت تنهاش نذارم ،برای همیشە کنارش می مونم . لاکی خاکی از شنیدن این جملەی دلووان خوشحال شد. دستی بە لاک محکم دلووان کشید و گفت: قول بدە  یادش بدی کە هروقت آدمها یا  دشمن بە شما نزدیک شدن توی لاک محکمتون   پنهان بشید. قول بدەهروقت لاکی ریزە خواست از سربالای ها عبورکنە همراهش باشی وخیلی آرام و با احتیاط بالا برید و برای رسیدن هیچ وقت عجلە نکنی. دلووان بە لاکی خاکی  قول داد کە بیشتر مواظب خودش و خواهرش باشد. لاکی خاکی کە خیالش راحت شد  گفت: من باید برم و یکی یکی خواهر و برادرهاتونو پیدا کنم و به همشون سر بزنم .نکنە  اتفاقی براشون بیوفتە.  معلوم نیست چند سال دیگە می تونم برگردم.  تو دیگە مواظب لاکی ریزە باش امروز صد سال از آن زمان می گذرد لاکی ریزە بزرگ شدە و دلووان مهربان همچنان مواظب خواهرش است.و برایش برگ و علف می آورد و در بالا رفتن از صخرەها او را یاری می کند. نویسندە: رنگین دهقان 🌸🍂🍃🌸 کانال قصه های کودکانه @Ghesehaye_koodakaneh لینک کانال جهت ارسال،دعوت و عضویت👇 🌸🍂🍃🌸 کانال قصه های کودکانه @Ghesehaye_koodakaneh لینک کانال جهت ارسال،دعوت و عضویت👇 https://eitaa.com/joinchat/3920166922C29a779ebe4