🏴 ♦️امام حسین علیه‌السلام پیش از حرکت از مکه به سمت کربلا خطبه‌ای خواند و فرمود: ... مَنْ کَانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلَی لِقَاءِاللَّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا فَإِنِّی رَاحِلٌ مُصْبِحاً إِنْ‌شَاءَ‌اللَّهُ ... [بحارالانوار جلد ۴۴، صفحه ۳۶۷ ]  هر کس آماده فداکاری و بذل جان در راه ما است، و خود را آماده مرگ و ملاقات خدا نموده است، با ما کوچ کند، که من به خواست خداوند متعال، صبح کوچ می‌کنم. با خودش دارد امیرِ مهربان این کاروان زیر پا حس می‌کند هفت آسمان این کاروان با حرارت دورشان گرم طواف است آفتاب از پرِ جبریل دارد سایه بان این کاروان می‌رود منزل به منزل مادرانه پشتِ سر می‌خورد با دست زهرا آب و نان این کاروان خسته شد هرگاه، فوراً با نگاهی بر حسین بیشتر از پیش می‌گیرد توان این کاروان از حبیب بن مظاهر تا به طفل شیرخوار دلبری کرده‌ست با پیر و جوان این کاروان با صدای شبه پیغمبر مهیّا می‌شود در صفوف عاشقی با هر اذان این کاروان از امامش یک قدم هرگز نمی افتد جلو از علمدارِ وفا دارد نشان این کاروان هست لبخندِ رقیه التیام خستگی با خودش آورده یک آرام ِجان این کاروان چیست‌تقدیرش؟چه‌هاخواهدشدو بازینب‌است غرقِ در دلشوره های بیکران این کاروان عده ای سرهایشان برنیزه خواهد رفت و بعد... خیمه ها می‌سوزد و بر سر زنان این کاروان میرود ده روز دیگر دست-بسته، داغدار... تا به شهر شام با شمر و سنان این کاروان!