مناجات الهی! هر روز که برمی‌آید، ناکس‌ترم، و چنان که پیش می‌روم، واپس‌ترم!    الهی! تو بساز که دیگران ندانند، و تو بنواز که دیگران نتوانند.            الهی! بیزارم از آن طاعتی که مرا به عُجب آرد، و بندة آن معصیتم که مرا به عذر آورد.                     الهی! دانایی ده که از راه نیفتم، و بینایی ده که در چاه نیفتم. الهی! هر که را عقل دادی، چه ندادی؟ و هر که را عقل ندادی، چه دادی؟!            الهی! هر که را خواهی برافتد، گویی با دوستان تو درافتد. با صنع تو هر مورچه، رازی دارد با شوق تو هر سوخته نازی دارد ای خالق ذوالجلال، نومید مکن آن را که به درگهت نیازی دارد بخشی از الهی نامه خواجه عبدالله انصاری 💞┈