🔻 با کسانی که نمی‌‌خواهند حق را بشوند، چطور برخورد کنیم؟ 🔻 خودمان را معطّل ناشنوندگانِ حق نکنیم؛ شنوندگان حق در جهان فراوانند 🔻 اولویت‌دادن به ناشنوندگان، بسیاری از شنوندگان را از شنیدن حرف حق محروم می‌کند 👈🏼 چرا ما در تبلیغات ضعیف هستیم؟ ج۷ یک مشکل مهم در عرصۀ تبلیغ، این است که بعضی‌ها اصلاً حاضر نیستند حرف حق را بشنوند بلکه اجازۀ شنیدن به دیگران هم نمی‌دهند. با این افراد باید چه‌کار کرد؟ باید از بخشی از مخاطبان (ناشنوندگانِ حق) ناامید بشویم؛ این یک «راهبرد» است. «وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ فيهِمْ خَيْراً لَأَسْمَعَهُمْ‏» اگر خدا خیری در اینها می‌دید، اینها را شنوای حق می‌کرد، اینها اگر هم بشنوند، تبعیّت نخواهند کرد. پیامبر(ص) بعد از اینکه دید قریش مکه، شنوندۀ حق نیستند بلکه ناشنوندگانِ بسیار مُصرّ و متحجری هستند، از آنها روگردان شد و سراغ مردم مدینه رفت. 💢 گاهی پیامبران و مؤمنین، خیلی حرص می‌خورند که چرا بعضی‌ها حقیقت را نمی‌دانند؟ درحالی‌که آنها خودشان نمی‌خواهند بشنوند و الا بارها به گوش‌شان خورده است. لذا خدا به پیامبر می‌فرماید «ذَرْهُم‏» آنها را رها کن. ⭕️ ما نباید خودمان را معطل متقاعدکردن کسانی کنیم که حرف‌مان را نمی‌پذیرند؛ باید از آنها عبور کنیم. در جهان و در جامعۀ خودمان گوشِ شنوا فراوان هست. اولویت‌دادن به ناشنوندگان، بسیاری از شنوندگان را از شنیدن حق محروم می‌کند. ✔️ در همین جامعۀ خودمان، جوان‌های بسیاری داریم که شنوای حرف حقّ زیبا هستند. اما خیلی از ما طلبه‌ها، این مخاطبان خوب را-که اکثریت هستند- رها کرده‌ایم و بیشتر به پاسخ شبهات می‌پردازیم. ✅ اولویت‌ ما در تبلیغ دین نباید «پاسخ‌دادن به شبهه» باشد. رفع شبهه مسئلۀ اولِ جوان‌ها نیست. ذهن‌ مردم و خصوصاً جوان‌ها، شبهه‌ناک نیست. رفع شبهه مثل داروی سرطان است، اکثر مردم که سرطان ندارند؛ بلکه نیاز به غذای سالم دارند. باید سراغ نیاز اصلی مردم و جوان‌ها برویم و با معارف دین، به این نیازها پاسخ بدهیم.