بعد از بيان احكام فوق دو جملۀ پرمعنى در آيۀ مورد بحث به چشم مى‌خورد نخست مى‌گويد: «امروز كافران از دين شما مأيوس شدند بنابراين، از آنها نترسيد و تنها از (مخالفت) من بترسيد» (الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ) .
و سپس مى‌گويد: «امروز دين و آيين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آيين شما پذيرفتم» (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً) .
روز اكمال دين كدام روز است-
منظور از «اليوم» (امروز) كه در دو جملۀ بالا تكرار شده چيست؟ آنچه تمام مفسران شيعه آن را در كتب خود آورده‌اند و روايات متعددى از طرق معروف اهل تسنن و شيعه آن را تأييد مى‌كند و با محتويات آيه كاملا سازگار است اين كه: منظور روز غدير خم است، روزى كه پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله امير مؤمنان على عليه السّلام را رسما براى جانشينى خود تعيين كرد، آن روز بود كه آيين اسلام به تكامل نهايى خود رسيد و كفار در ميان امواج يأس فرو رفتند، زيرا انتظار داشتند كه آيين اسلام قائم به شخص باشد، و با از ميان رفتن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله اوضاع به حال سابق برگردد، و اسلام تدريجا برچيده شود، اما هنگامى كه مشاهده كردند مردى كه از نظر علم و تقوا و قدرت و عدالت بعد از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در ميان مسلمانان بى‌نظير بود به عنوان جانشينى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله انتخاب و از مردم براى او بيعت گرفته شد يأس و نوميدى نسبت به آيندۀ اسلام آنها را فرا گرفت و فهميدند كه آيينى است ريشه‌دار و پايدار.
نكتۀ جالبى كه بايد در اينجا به آن توجه كرد اين است كه قرآن در سورۀ نور آيۀ ٥٥ چنين مى‌گويد: «خداوند به آنهايى كه از شما ايمان آوردند و عمل صالح انجام داده‌اند وعده داده است كه آنها را خليفه در روى زمين قرار دهد همان طور كه پيشينيان آنان را چنين كرد، و نيز وعده داده آيينى را كه براى آنان پسنديده است مستقر و مستحكم گرداند و بعد از ترس به آنها آرامش بخشد» .
در اين آيه خداوند مى‌فرمايد: آيينى را كه براى آنها «پسنديده» ، در روى زمين مستقر مى‌سازد، با توجه به اين كه سورۀ نور قبل از سورۀ مائده نازل شده است و با توجه به جملۀ «رضيت لكم الاسلام دينا» كه در آيۀ مورد بحث، در بارۀ ولايت على عليه السّلام نازل شده، چنين نتيجه مى‌گيريم كه اسلام در صورتى در روى زمين مستحكم و ريشه‌دار خواهد شد كه با «ولايت» توأم باشد، زيرا اين همان اسلامى است كه خدا «پسنديده» و وعدۀ استقرار و استحكامش را داده است، و به عبارت روشن‌تر اسلام در صورتى عالمگير مى‌شود كه از مسألۀ ولايت اهل بيت جدا نگردد.
مطلب ديگرى كه از ضميمه كردن «آيۀ سورۀ نور» با آيۀ مورد بحث استفاده مى‌شود اين است كه در آيۀ سورۀ نور سه وعده به افراد با ايمان داده شده است نخست خلافت در روى زمين، و ديگر امنيت و آرامش براى پرستش پروردگار، و سوم استقرار آيينى كه مورد رضايت خداست. اين سه وعده در روز غدير خم با نزول آيۀ «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ. . .»
جامۀ عمل بخود پوشيد زيرا نمونۀ كامل فرد با ايمان و عمل صالح، يعنى على عليه السّلام به جانشينى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نصب شد و به مضمون جملۀ اَلْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ مسلمانان در آرامش و امنيت نسبى قرار گرفتند و نيز به مضمون و رضيت لكم الاسلام دينا آيين مورد رضايت پروردگار در ميان مسلمانان استقرار يافت. در پايان آيه بار ديگر به مسائل مربوط به گوشتهاى حرام برگشته، و حكم صورت اضطرار را بيان مى‌كند و مى‌گويد: «كسانى كه به هنگام گرسنگى ناگزير از خوردن گوشتهاى حرام شوند در حالى كه تمايل به گناه نداشته باشند خوردن آن براى آنها حلال است، زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است» و به هنگام ضرورت بندگان خود را به مشقت نمى‌افكند و آنها را كيفر نمى‌دهد (فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ) .
برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 492