❇️ پس از یک ماه روزه‌داری، از فاطرمان چه بخواهیم؟
🔹فَطَر یعنی: شکافت و گشود. سازمان بسیار منظّمی را تأسیس کرد: فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ (أنعام/۷۹) الَّذي فَطَرَني (هود/۵۱) فَسَيَقُولُونَ مَنْ يُعيدُنا؟ قُلِ: الَّذي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ (إسراء/۵۱) قالُوا: لَنْ نُؤْثِرَكَ عَلى ... الَّذي فَطَرَنا (طه/۷۲) فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها (روم/۳۰) الَّذي فَطَرَني فَإِنَّهُ سَيَهْدينِ (زخرف/۲۷). فاطر: مؤسّس؛ رَبِّ ... (أنتَ). فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ .... (یوسف/۱۰۱)
🔸پس از اینکه یک ماه «مهمترین مجاری تعلّقات ظاهری» (دهان، چشم، زبان، شهوت، ...) خود را از «خودخواهی» رها کردیم و با تکرار سی بار «صیام = بستن با دستور» و «إفطار = گشودن با اجازه»، «عاقلانه» و «مؤمنانه»، آنها را تحت فرمان الهی در آوردیم و با پرهیز از «مبطلات روزه» در واقع «مجاری نفوذ شیطان» را بستیم و «مجاری تعلّقات باطنی» (و ذهن و صدر و فؤاد و قلب) خود را هم پاکسازی کرده و تحت «ولایت الهی» درآوردیم، یعنی؛ توفیق پیدا کردیم به «اصل فطرت» خود (که پاک بوده)، بازگشته و مجدداً «متولّد» شویم. پس مجازیم این «عید و بازگشت» را «جشن» بگیریم و از خالق و فاطرمان، «پاداش» بخواهیم.
⬅️ اما از خالق و فاطر و مالک و رازق و اربابمان چه بخواهیم؟
🔸باید ۹ بار (در دو رکعت نماز عید)، این ۵ مورد را از خالق متعال ملتمسانه تقاضا و زمینه و لیاقت و قابلیت و استحقاق و «ظرف إجابت» آنها را در خودمان فراهم سازیم:
▫️أن تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
▫️اَنْ تُدْخِلَنى فى کُلِّ خَیْرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ،
▫️اَنْ تُخْرِجَنى مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ،
▫️اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ: خَیْرَ ما سَئَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصّالِحُونَ،
▫️اَعُوذُ بِکَ مِمّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُکَ الْمُخْلِصوُنَ.
🔺خدایا! ما را برای این «تولد مجدد» و فراهم کردن «ظرف إجابت» این موارد، یاریمان کن.