💠ذبیحی بزرگتر از اسماعیل(ع) 🔰وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (آیه ۱۰۷صافات) و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم. 🔷در عیون اخبار الرضا(ع)، خصال شیخ صدوق و دیگر كتب معتبر، از امام رضا(ع) چنین روایت شده است: 🔰لَمَّا أَمَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِبْرَاهِيمَ (ع) أَنْ يَذْبَحَ مَكَانَ ابْنِهِ إِسْمَاعِيلَ الْكَبْشَ الَّذِي أَنْزَلَهُ عَلَيْهِ تَمَنَّى إِبْرَاهِيمُ (ع) أَنْ يَكُونَ يَذْبَحُ ابْنَهُ‏ إِسْمَاعِيلَ (ع) بِيَدِهِ وَ أَنَّهُ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَبْحِ الْكَبْشِ مَكَانَهُ لِيَرْجِعَ إِلَى قَلْبِهِ مَا يَرْجِعُ إِلَى قَلْبِ الْوَالِدِ الَّذِي يَذْبَحُ أَعَزَّ وُلْدِهِ بِيَدِهِ فَيَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ الثَّوَابِ عَلَى الْمَصَائِبِ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا إِبْرَاهِيمُ مَنْ أَحَبُّ خَلْقِي إِلَيْكَ فَقَالَ يَا رَبِّ مَا خَلَقْتَ خَلْقاً هُوَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ حَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ (ص) فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا إِبْرَاهِيمُ أَ فَهُوَ أَحَبُّ إِلَيْكَ أَوْ نَفْسُكَ قَالَ بَلْ هُوَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ نَفْسِي قَالَ فَوَلَدُهُ أَحَبُّ إِلَيْكَ أَوْ وَلَدُكَ قَالَ بَلْ وَلَدُهُ قَالَ فَذَبْحُ وَلَدِهِ ظُلْماً عَلَى أَيْدِي أَعْدَائِهِ أَوجَعُ لِقَلْبِكَ أَوْ ذَبْحُ وَلَدِكَ بِيَدِكَ فِي طَاعَتِي قَالَ يَا رَبِّ بَلْ ذَبْحُهُ عَلَى أَيْدِي أَعْدَائِهِ أَوْجَعُ لِقَلْبِي قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ طَائِفَةً تَزْعُمُ أَنَّهَا مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ (ص) سَتَقْتُلُ الْحُسَيْنَ (ع) ابْنَهُ مِنْ بَعْدِهِ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ فَيَسْتَوْجِبُونَ‏ بِذَلِكَ سَخَطِي فَجَزِعَ إِبْرَاهِيمُ (ع) لِذَلِكَ وَ تَوَجَّعَ قَلْبُهُ وَ أَقْبَلَ يَبْكِي فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا إِبْرَاهِيمُ قَدْ فَدَيْتُ‏  جَزَعَكَ عَلَى ابْنِكَ إِسْمَاعِيلَ لَوْ ذَبَحْتَهُ بِيَدِكَ بِجَزَعِكَ عَلَى الْحُسَيْنِ (ع) وَ قَتْلِهِ وَ أَوْجَبْتُ لَكَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ الثَّوَابِ عَلَى الْمَصَائِبِ فَذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ فَدَيْناهُ‏ بِذِبْحٍ‏ عَظِيمٍ‏. 🔷هنگامى كه خداوند تبارک و تعالی به حضرت ابراهیم امر کرد که بجای اسماعیل، قوچى را که برایش نازل کرده بود ذبح کند، حضرت ابراهیم(ع) آرزو كرد به اینکه فرزندش را به دست خود ذبح کند و مأمور به ذبح قوچ بجای ذبح فرزندش نشده باشد تا آن داغی را که به قلب پدری که عزیزترین فرزندانش را با دست خود قربانی نموده وارد میشود، به دل او هم وارد شود تا از این طریق، استحقاق بالاترین درجاتی را که اهل ثواب بر مصیبت ها میبرند، پیدا کند. پس خداوند عزّوجلّ بر ابراهیم وحی کرد كه ای ابراهیم، محبوب ترین مخلوقات من نزد تو كیست. 🔷ابراهیم(ع) فرمود: پروردگارا هیچ مخلوقی خلقی نکردی که برای من محبوب تر از حبیب تو محمد(ص) باشد. پس خداوند عزّوجلّ دوباره وحی کرد كه آیا او را بیشتر دوست دارى یا خودت را ابراهیم(ع) گفت که البته که او پیش من از خودم محبوب تر است. خداوند متعال فرمود: فرزند او را بیشتر دوست دارى یا فرزند خود را، ابراهیم(ع) عرض كرد: البته که فرزند او را بیشتر دوست دارم. 🔷پس حق تعالى فرمود: آیا ذبح فرزند او (امام حسین) به دست دشمنان از روى ستم، بیشتر دل تو را به درد می آورد یا ذبح فرزندت به دست خودت در راه اطاعت من! عرضه داشت: 🔷پروردگارا! ذبح او به دست دشمنان بیشتر دلم را به درد می آورد. در این هنگام خداوند خطاب كرد: اى ابراهیم! پس به یقین جمعى كه خود را از امت محمد(ص) مى پندارند، بزودی فرزند وی را از روى ظلم و ستم و با عداوت و دشمنى، ذبح خواهند كرد همان گونه كه گوسفند را ذبح مى كنند و به این سبب مستوجب خشم و عذاب من مى گردند. 🔷پس ابراهیم(ع) از شنیدن این خبر جانكاه، ناله و فریاد بر آورد و قلب و جان او به درد آمد و رو کرد به گریه کردن تا این كه پروردگار عزّوجلّ به او وحی نمود: 🔷اى ابراهیم! جزع و مصیبت تو بر فرزندت اسماعیل را اگر او را به دست خود ذبح مى كردی، با جزع و ناله ای كه تو بر حسین(ع) و شهادتش كردى فدیه و جایگزین نمودم و بدین سبب بالاترین درجاتی که اهل ثواب برای تحمل مصیبت ها می برند به تو دادم. در پایان امام رضا(ع) فرمود: این است مفهوم قول خداوند عز وجل «وَ فَدَیناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ». 📖عيون أخبار الرضا(ع)، ج‏۱، ص ۲۰۹ #عید_قربان #ذی_الحجه --------*✨🌹✨*---------       @darrahbandgi    ---------*✨🌹✨*--------