امام صادق(علیه السلام) مى‌فرماید:
"إِنَّهُ لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُحْسِنْ صُحْبَةَ مَنْ صَحِبَهُ وَمُرَافَقَةَ مَنْ رَافَقَه"
آن کس که با دوستانش خوش‌رفتارى نکند و با رفیقش رفاقت نداشته باشد از ما نیست.
این دستورات که نمونه‌هاى فراوان دیگرى نیز در روایات دارد بر خلاف چیزى است که در دنیاى مادى امروز معمول است؛ نه در زندگى با دوستان خود عشق می‌ورزند و نه بعد از مرگشان بر آنها اشک مى‌ریزند، زیرا در دنیاى مادى عواطف را درک نمى‌کنند و همواره دنبال منافع مادى خویشند.
در تاریخ اسلام نمونه‌هاى زیادى براى آنچه در بالا آمد دیده مى‌شود که بعد از مرگ افراد نیکوکار شهر آنها یکپارچه عزا شد و در حیاتشان دوستان پروانه‌وار گرد آنها بودند.
#قسمت‌آخر