آنگاه امام به رذیله(پستی) دوم اخلاقى اشاره کرده مى‌فرماید: "ترس مایه نقصان مى شود" (وَالْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ) افراد ترسو هرگز نمى‌توانند از قابلیت‌ها، شایستگى‌ها و استعدادهاى خود استفاده کنند و نتیجه آن عقب ماندگى در زندگى است. به علاوه هنگامى که دین و جان و ناموس و کشور آنها به خطر بیفتد از جهاد ابا دارند و به جاى این که در صف مجاهدان باشند در صف قاعدان و بیماران و از کار افتادگان و کودکان قرار مى‌گیرند. هرگز هیچ آدم ترسویى به مقامى نرسیده، نه کشف مهمى کرده نه پیروزى چشمگیرى به دست آورده و نه به قله‌هاى کمال رسیده است.