نعمت هاى الهى را، نتيجه ى تلاش وتحصيل ومديريّت خود، يا شانس و تصادف نپنداريد. «ما بكم من نعمة فمن اللَّه» - همه ى نعمت ها، حتّى آنچه كه در نظر شما ناچيز است، به اراده ى الهى به شما داده شده است. «من نعمة» - هم نعمت ها از اوست، هم در خطرها، تنها پناهگاه اوست. «فمن اللَّه ، اليه تجرون» - بلا و سختى، خداپرستى فطرى را زنده مى كند. «اذا مسكم الضرّ فاليه تجرون» - انسان ضعيف است وبا كوچكترين تماس سختى ومصيبت، درمانده مى شود. «اذا مسّكم...» - نعمت ها از اوست، امّا سختى ها و ضررها از ماست. «نعمة فمن اللَّه، مسّكم الضّر» - ايمان واستغاثه به خداوند، نبايد موسمى ومقطعى باشد. «اذا كشف الضُّر...فريق منكم... يُشركون» - رفاه وآسايش، زمينه ى غفلت از ياد خدا وشرك گرايى است. «كشف الضُّر ... يشركون» - توجّه به خدا، چون فطرى است عمومى است. «اليه تجرون»، امّا شرك تنها در مورد بعضى است. «فريق ...يشركون» - «كشف ضرّ» و برطرف شدن مشكلات را از هر قدرتى جز خدا بدانيم شرك است. «كشف الضُّر ... بربّهم يشركون» سوره نحل آیه ۵۳و۵۴👆📜 📚 از فرمایشات گهر بار امام علی علیه السلام؛ هرکه در آنچه آموخته است بسیار اندیشه کند،دانش خود را استوار گرداند و آنچه را نمی‌فهمیده است، بفهمد. 🍃🌺 ‌