آفرينش انسان، كامل و متعادل است. «سوّيته» - سجده فرشتگان، بخاطر دميده شدن روح خدا بود. «نفخت فيه من روحى فقعوا» تن آدمى شريف است به جان آدميّت نه همين لباس زيباست نشان آدميّت - انسان، موجودى است دو بُعدى و در هر دو بُعد كامل است. در بُعد مادّى، «سوّيته» در بُعد معنوى، «نفخت فيه من روحى» - انسان، مظهر تجلّى بعضى صفات خداوند است. «من روحى» - معنويّت، نياز به تن و مَركَب مادّى دارد. «سوّيته و نفخت فيه...» - كسانى كه حاضر نيستند در صفوف سجده كنان باشند، روح ابليسى دارند. «الاّ ابليس اَبى ...» - گرچه سجود و ركوع يك ارزش است، ولى اگر همراه با ركوع و سجود ديگر نمازگزاران باشد ارزش كامل ترى دارد.(20) «مع السّاجدين» 20) واركعوا مع الراكعين» بقره، 43. سوره حجر آیه ۲۹👆📜